"Χαρούμενος παρά τις δυσκολίες"
Ο Απόστολος Σίσκος για ακόμη μία φορά ξεπέρασε τον εαυτό του και κατέκτησε την 7η θέση στον τελικό των 100μ ύπτιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κολύμβησης νέων-εφήβων που διεξάχθηκε στη Λίμα του Περού.
Ο ίδιος μίλησε για την εμπειρία του και πως βίωσε τον αγώνα του, καθώς και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, στην ιστοσελίδα του Άρη Θεσσαλονίκης:
"Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος για την εμφάνιση μου στο πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων.
Βέβαια τα συναισθήματα μου για το 200 ύπτιο είναι ανάμεικτα είμαι αρκετά χαρούμενος που βγήκα 4ος στον κόσμο κατεβαίνοντας για άλλη μια φορά το 1.59, αλλά στεναχωρέθηκα διότι το μετάλλιο ήταν στις δυνατότητες μου. Ένας λόγος ο οποίος με επηρέασε αρκετά, ήταν η απώλεια του προπονητή μου.
Δεν γίνεται στον σημαντικότερο αγώνα της χρονιάς να τον παίρνω τηλέφωνο πριν τις κούρσες και να μου λέει αυτά που χρειάζεται από το messenger αντί να είναι εκεί να μου τα λέει από κοντα για να με εμψυχώσει.
Κυρίως όταν τελείωσα τον προκριματικό στα 200 και είδα ότι το μετάλλιο ήταν στις δυνατότητες μου δεν ήταν εκεί για να με εμψυχώσει να μου δώσει αυτό το κίνητρο που χρειάζεται κάθε αθλητής για να αγωνιστεί σε έναν σημαντικό αγώνα.
Δυστυχώς για εμένα δεν είχα την εμπειρία για να το διαχειριστώ αυτό. Παρόλα αυτα και αυτός ο αγώνας ήταν μια εμπειρία. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον προπονητή μου Τάσο Παπαδόπουλο, τον γυμναστή μου Ζαχαρία Αλεξίου, τον φυσιοθεραπευτή μου Πεντερη Γιώργο ο οποίο ήταν εκεί για όλη την χρόνια σε ότι χρειάστηκα αλλά κυρίως την περίοδο του πανευρωπαϊκού στην Ρουμανία μέχρι το παγκόσμιο διότι αντιμετώπιζα κάποια προβλήματα στους ώμους και με βοήθησε και στο κομμάτι της φυσιοθεραπείας αλλά και στο κομμάτι της ψυχολογίας μου.
Την κυρία Κατερίνα Καραγιάννη η οποία με βοήθησε πάρα πολύ σε κάποιες λεπτομέρειες στην προπόνηση μου, αλλά και στο κομμάτι της παρέας καθώς το τελευταίο διάστημα ήμουν μόνος στο κολυμβητήριο.
Επισης θέλω να ευχαριστήσω έναν άνθρωπο τον οποίο αναφέρω για πρώτη φορά, Βάιος Χαρμπας ο οποίος παρακολουθεί την πορεία μου από όταν ήμουν μικρός και με κρατάει ενήμερο για όλα τα στατιστικά δίνοντας μου κίνητρο να καταφέρω τον κάθε στόχο μου.
Και τέλος και πιο σημαντικό τους γονείς μου οι οποίοι με βοήθησαν σε ότι χρειάστηκα και είναι δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια".