Τα παιδιά «σκιές»

Επιτέλους "συναντηθείτε" κάπου..

Πριν καιρό είχα γράψει για τα παιδιά "σκιές".

Για τα παιδιά που περπατούν μόνα μέσα στη νύχτα στους έρημους δρόμους.

Για τα παιδιά πού είτε οι γονείς τους έχουν φύγει απ' αυτόν τον μπερδεμένο κόσμο είτε είναι ανήμποροι ή υπέργηροι.

Για τά παιδιά που έχουν αυτισμό, νοητική υστέρηση κι άλλες αναπηρίες..

Υπάρχουν παγκόσμια ή ευρωπαϊκά προγράμματα πλήρους χρηματοδότησης.
Κτίρια υπάρχουν που θα καταντήσουν κουφάρια στο τσιμεντένιο δάσος απ'την αδιαφορία και την εγκατάλειψη….

Αφήστε λοιπόν τις παράλληλες ευθείες των προγραμμάτων σας….

Επικεντρωθείτε τουλάχιστον σ'ένα σημείο τομής τους….

Συντονισθείτε και δουλέψτε μαζί…

Να φτιαχτεί ένα κέντρο φιλοξενίας, φροντίδας και περίθαλψης αυτών τών παιδιών….

Επιτέλους ασχοληθείτε και πίσω απ' τη βιτρίνα και τις λάμψεις των φλάς.

Γιατί εμείς οι γονείς δεν είμαστε αθάνατοι.

Αντέχετε τις σκιές να περνούν μπρος απ' τα σβησμένα λαμπιόνια των εκδηλώσεων που μόλις πριν από λίγο με χαλαρή διάθεση καληνυχτήσατε;

Ι.Π