«Τα καλύτερά μου χρόνια»
ΟΆρης γεννήθηκε το 1960 και σε ηλικία έξι ετών ξεκίνησε να παίζει στον Παναθηναϊκό. Στην οικογένειά του ήταν όλοι φίλαθλοι των «πράσινων» και κατέληξε να είναι κολυμβητής στη Σχολή Ναυτικών Δοκιμών, μιας και ήταν το μόνο κολυμβητήριο που υπήρχε. Το 1968 και παρά το γεγονός πως όλη η οικογένειά του ήταν με την Κοινοβουλευτική Δεξιά άρχισαν τα προβλήματα μετά το πραξικόπημα. Μετακόμισαν στην Κρήτη, καθώς δεν υπήρχε κίνδυνος εκεί. Στην Λεβεντογέννα Κρήτη σταμάτησε το κολύμπι, μιας και δεν υπήρχε κολυμβητήριο και ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ. Από τις Ναυτικές Εβδομάδες το 1975 άρχισε να παίζει πόλο στο Ηράκλειο που ήταν στη Γ’ Εθνική.
Το καλοκαίρι του 1977 στα πλαίσια της προετοιμασίας για το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής κατεβαίνει προπονητής στην ομάδα του Ηρακλείου ο Πέτρος Εγωγιάννης. Είδε τον Άρη και του είπε πως πρέπει να πάει στον Παναθηναϊκό κι έτσι αφού πλέον είχε γυρίσει στην Αθήνα ο Κεφαλογιάννης έκανε το βήμα για τους «πράσινους».
Μαζί με τον Φώντα τον Μουδάτσιο πρωταγωνίστησαν αρχικά την εφηβική και μετέπειτα την ανδρική ομάδα του Παναθηναϊκού, στην οποία ξεκίνησε να αγωνίζεται ο Κεφαλογιάννης το 1978. «Εκείνη τη χρονιά πήγα κατευθείαν στην Εθνική Νέων, έχοντας ως προπονητή τον Μανώλη Πατλάκα. Μετά αγωνίστηκα στους Ολυμπιακούς το 1980 που με κάλεσε ο Ανδρέας Γαρύφαλλος». Έχει αγωνιστεί σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις με τα κλιμάκια της Εθνικής και ήταν στην πρώτη ομάδα του Παναθηναϊκού που κέρδισε τον Ολυμπιακό.
Ο Άρης αποσύρθηκε το 1984 και μέχρι τα μέσα του 1986 από την Εθνική ομάδα, καθώς πήγε για τα μεταπτυχιακά του στα νομικά και στα οικονομικά στην Αγγλία, ωστόσο έπαιζε στο Λονδίνο όπου έχει πάρει και πρωτάθλημα (με την Ομάδα του Πολυτεχνείου). Το πρώτο κομμάτι των σπουδών του ήταν πολύ εντατικό και δεν μπορούσε να κάνει και αθλητισμό και σπουδές ταυτόχρονα. Ξεκίνησε πάλι το 1987, έχοντας ως στόχο να πάει στην Ολυμπιάδα της Σεούλ. Μετά τη Σεούλ ήρθε το οριστικό τέλος στην καριέρα του, καθώς ήταν μόνιμα εγκατεστημένος στην Αγγλία.
«Έχω ωραίες αναμνήσεις και θα ήθελα να παίξω παραπάνω, αλλά μερικά πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χωρίς να κάνεις επιλογές», τονίζει ο Άρης. Ασχολήθηκε με το ίδιο πάθος που είχε για το πόλο και με τη δουλειά του και αυτός είναι ο λόγος που δεν παρακολουθούσε πολύ τα τεκταινόμενα στον χώρο. Ο Άρης δημιούργησε μια εταιρία που στόχος της ήταν τα ελληνικά προϊόντα να πάνε σε όλο τον κόσμο και τώρα βοηθάει ελληνικά brands, προωθώντας τα και πάλι σε όλες τις αγορές. Πιστεύει πολύ στην ελληνική μεσογειακή διατροφή και ιδιαίτερα στην κρητική δίαιτα σαν ένα πολύ μεγάλο αγαθό.
Ο άλλοτε πολίστας είναι παντρεμένος με τη Μαριάννα κι έχει δύο παιδιά, την Έλενα 26 ετών και τον Νικήτα 22 ετών. Ασχολήθηκαν πολύ με τον αθλητισμό, αλλά όχι με τα αθλήματα της πισίνας. Στην Έλενα άρεσαν τα σπορ και τα έκανε όλα έχοντας αποκτήσει μαύρη ζώνη στο καράτε, μαζί με μετάλλια σε Πανελλήνια πρωταθλήματα. Από την άλλη ο Νικήτας δεν ήθελε καθόλου την πισίνα, ωστόσο εν τέλει ασχολήθηκε με το μπάσκετ και έχει πάρει παιδικό πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό. Χωρίς να το επιδιώξει ο Άρης, τα παιδιά ακολουθούν τα βήματά του.
Σε όλες τις αποστολές της Εθνικής ομάδας ο Άρης ήταν στο ίδιο δωμάτιο με τον νυν πρόεδρο της Ομοσπονδίας, τον Κυριάκο Γιαννόπουλο. Τον πιστεύει πάρα πολύ και θεωρεί ότι αγαπάει με πάθος τον χώρο και αυτό είναι πολύ σημαντικό κριτήριο, όπως και το ότι είχε εμπειρία και εκτός Ελλάδας σε επίπεδο της οργάνωσης και διοίκησης.
Έμεινε πολύ λίγα χρόνια στον χώρο που ουσιαστικά ήταν δέκα (10) συνδυαστικά με Εθνική και Παναθηναϊκό. «Ήταν τα ωραιότερα χρόνια μου. Πέρασα καταπληκτικά, όχι μόνο γιατί ήμασταν καλή ομάδα, αλλά ήμασταν πολύ καλή παρέα. Κρατάω ότι με βοήθησε πολύ στη ζωή μου» λέει με καμάρι στο KoeMAG ο Άρης Κεφαλογιάννης.
Το κορυφαίο του ήταν παιχνίδι ήταν στο προολυμπιακό της Ρώμης με τη Γαλλία το 1983. «Η Γαλλία ήταν η ανερχόμενη δύναμη στον χώρο και θέλαμε μια ισοπαλία ή νίκη για την πρόκριση. Εκείνη τη φορά πήραμε την ισοπαλία και πήγαμε στους Ολυμπιακούς».
Η καλύτερη στιγμή του θεωρεί πως είναι στο Ιλίσιο, όπου έπαιζε ο Παναθηναϊκός με τον ΕΝΟΑ. Τελείωνε το χρονόμετρο στην επίθεση και ο Άρης ήταν στα δύο μέτρα από δεξιά, με τον Γιάννη Βώσσο στον τέρμα και τον Άκη Κακαρνάκη να τον μαρκάρει. Τον συμπαίκτη του και φουνταριστό Δημήτρη Σελετόπουλο τον μάρκαρε ο Χριστοφίδης, οπότε προσποιήθηκε ότι σουτάρει, έκανε ντρίμπλα, μπήκε στα δύο μέτρα και έδωσε ένα… σκαμπίλι με το αριστερό, ο Σελετόπουλος το κατάλαβε και κάνει απευθείας γυριστό χωρίς να προλάβει να δει κανείς την μπάλα!
Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες ο Άρης θυμάται την πορεία στο Λος Άντζελες (1984) και στεναχωριέται καθώς, παρά το γεγονός πως πέρασαν πολύ όμορφα, εκτιμά ότι θα μπορούσε η Εθνική να έχει μπει στη διεκδίκηση των μεταλλίων. Στη Μόσχα ήταν ο μικρότερος παίκτης της ομάδας και με τον Βώσσο οι μικρότεροι της Ολυμπιάδας τότε.
Ο Άρης αναφέρεται στις προσωπικότητες που είχε ξεχωρίσει λέγοντας: «Προφανώς ο Αντώνης Αρώνης ήταν μοναδικός στη θέση του φουνταριστού εκείνα τα χρόνια, ενώ ο Γιαννουρής με τον Βώσσο ήταν πολύ μεγάλοι τερματοφύλακες. Έχω ακόμα και σήμερα πολύ καλή σχέση με τον Σωτήρη Σταθάκη, τον Κυριάκο Γιαννόπουλο και τον Σπύρο Καπράλο. Οφείλω πολλά στον πρώτο μου προπονητή, τον Όμηρο Πολυχρονόπουλο, πάρα πολλά στον Πέπε (ο αείμνηστος Ισπανός Χοσέ Μπράσκο Κατά) που τον αγαπούσα πάρα πολύ. Είχα μάθει ότι με εκτιμούσε πολύ ο Πίτερ Ρούσοραν, ο Ούγγρος προπονητής του Εθνικού και θαύμαζα πολύ ως παίκτη τον Γκέρεντας τον Ούγγρο»
Πηγή: KoeMAG
