Σύλληψη εν ώρα υπηρεσίας

Ο αντίκτυπος της σύλληψης ενός διαιτητή εν ώρα υπηρεσίας

Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου αθλητές, προπονητές και φίλαθλοι γίναμε μάρτυρες ενός πρωτοφανούς περιστατικού στα χρονικά του Ελληνικού αθλητισμού, καθώς συνελήφθη ένας εκ των διαιτητών μέσα στον αγωνιστικό χώρο του Κολυμβητηρίου, λίγα μόλις λεπτά πριν από την έναρξη αγώνα για την Α2 Κατηγορία Ανδρών.

Για την προστασία του ίδιου του διαιτητή και της περαιτέρω διαπόμπευσής του, δεν θα αναφερθώ ούτε στο Κολυμβητήριο, ούτε στον αγώνα που επρόκειτο να διαιτητεύσει, ούτε αν παραβρέθηκα εκεί ως θεατής ή αθλητής. Θα σταθώ όμως στο γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίον έγινε η σύλληψη, προφανώς στα πλαίσια της αυτόφωρης διαδικασίας, δεν τιμά ούτε την Ελληνική Αστυνομία, ούτε τον κόσμο της Υδατοσφαίρισης.

Σύμφωνα με το άρθρο 278 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, «οι αστυνομικοί οφείλουν κατά την σύλληψη να αποφεύγουν κάθε ενέργεια που μπορεί να βλάψει την τιμή και την υπόληψή του συλληφθέντα». Περαιτέρω, βάσει πάγιας νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, απαγορεύεται η δημόσια έκθεση του συλληφθέντος που υπερβαίνει τον βαθμό ο οποίος θεωρείται εύλογα αναγκαίος με βάση τις περιστάσεις και ειδικότερα τις υπάρχουσες ενδείξεις ότι ο συλλαμβανόμενος θα χρησιμοποιήσει βία ή θα προσπαθήσει να αποδράσει ή να καταστρέψει αποδεικτικά στοιχεία.

Είναι δεδομένο ότι οι Αρχές γνώριζαν εξ αρχής τον τόπο στον οποίο θα βρισκόταν ο εν λόγω διαιτητής, και μπορούσαν είτε να τον συλλάβουν εκτός του χώρου του κολυμβητηρίου πολύ πριν από την έναρξη του αγώνα, είτε, ως βέλτιστη λύση κατά την γνώμη του γράφοντος, μπορούσαν να τον αφήσουν να διαιτητεύσει επιτηρώντας διακριτικά τον χώρο, και να προβούν στην σύλληψή του μετά το τέλος του αγώνα. Οι ίδιες οι συνθήκες μάλιστα καθιστούσαν αδιανόητη την όποια συνθήκη απόδρασής του, αν υποτεθεί ότι αρχές φοβούνταν ένα τέτοιο σενάριο.

Αντ’ αυτού, οι αστυνομικοί επέλεξαν συνειδητά να συλλάβουν τον εν λόγω διαιτητή μπροστά στα εμβρόντητα μάτια περισσότερων από 150 θεατών, αθλητών, προπονητών και συναδέλφων του, προσβάλλοντας βάναυσα την τιμή και την υπόληψή του. Δεν πρέπει να λησμονούμε εξάλλου ότι ο εκάστοτε συλληφθείς προστατεύεται από το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη του από την Δικαιοσύνη, και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαπομπεύεται ως ένοχος με τέτοιο απαράδεκτο τρόποστον εργασιακό του χώρο, ό,τι παράνομο κι αν αποδειχθεί στο μέλλον ότι μπορεί να έχει πράξει.

Ως νομικός αλλά κι ως αθλητής ντράπηκα με την πρωτοφανή εικόνα που αντίκρυσα εχθές, και πραγματικά ελπίζω ότι η Ομοσπονδία, ο ΣΕΔΥ, η ΕΛ.ΑΣ. και κάθε άλλος αρμόδιος θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την αποτροπή αντίστοιχων περιστατικών στο μέλλον. Όχι μόνο για την προστασία των αξιωματούχων, αλλά για την προστασία όλων των παραγόντων ενός αγώνα, διότι όλοι μας ανεξαιρέτως τελούμε δυνητικά υπό τον κίνδυνο να συλληφθούμε -δικαίως ή αδίκως- ανά πάσα στιγμή(δεν είναι και λίγες οι ψευδείς καταμηνύσεις στην Ελλάδα), χωρίς όμως αυτό όμως να σημαίνει ότι αρχές πρέπει να δρουν αντιδικονομικά και να διαπομπεύουν τους συλληφθέντες δημοσίως.

Αθήνα, 9 Δεκεμβρίου 2024

Γαβριήλ Γαβριηλίδης

Δικηγόρος, Αθλητής Υδατοσφαίρισης