"Παραμένει αθάνατος"

Το ημερολόγιο έγραφε 22 Ιουνίου 1996. Εκείνη την ημέρα στα νερά της Επιδαύρου έχασε την ζωή του ο Νώντας Σαμαρτζίδης σε ηλικία μόλις 31 ετών. Μια μεγάλη προσωπικότητα της υδατοσφαίρισης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ένας άνθρωπος που είχε τιθασεύσει το νερό και υπήρξε δεινός κολυμβητής. Μάλιστα, ήταν ειδικός και στις καταδύσεις, αλλά μια από αυτές υπήρξε μοιραία για εκείνον. Έχουν περάσει 27 χρόνια από τον θάνατό του αλλά παραμένει στη μνήμη όλων για τα κατορθώματά του.

Οι άνθρωποι που υπηρετούν το pisina.net έχουν βάλει ως στόχος ζωής κάθε χρόνο να μνημονεύουν τον Νώντα. Από τον πρώτο χρόνο που έφυγε από την ζωή... Τότε με την αγάπη και τη παρότρυνση του πατέρα του, του αείμνηστου Παύλου Σαμαρτζίδη και τώρα με την αδελφή του, την Στέλλα, που κάθε χρόνο μας θυμίζει αυτή την μεγάλη ηθική «υποχρέωση» απέναντι σε έναν μεγάλο αθλητή και σπουδαίο άνθρωπο.

Έτσι, λοιπόν, στο pisina.net θα ξεκινήσουμε από σήμερα ένα μίνι αφιέρωμα στον Νώντα Σαμαρτζίδη με ανθρώπους που τον γνώριζαν από πρώτο χέρι και έχουν να αφηγηθούν ιστορίες μαζί του. Πρώτος παίρνει τον λόγο ο τεχνικός διευθυντής του Άρη, Πάνος Τσολακούδης, ο οποίος ήταν συμπαίκτης με τον Σαμαρτζίδη στον Άρη τη δεκαετία του 70 και μπορεί να μιλήσει για τον χαρακτήρα του ως άνθρωπος και παίκτης.

"Πέρασαν 27 χρόνια και ακόμα νομίζω ότι θα γυρίσω το κεφάλι μου στο Ποσειδώνιο και θα τον δω να έρχεται αλαφιασμένος επειδή άργησε στην προπόνηση να με ρωτήσει αν έχουν έρθει όλοι και με το βλέμμα του να… σκανάρει το Κολυμβητήριο αν όντως του λέω αλήθεια. Και όταν λέω όλοι εννοώ όλοι, δηλαδή ακόμα και τα πολύ μικρότερα παιδιά που δεν είχαν πολύ χρόνο συμμέτοχης. Ήθελε να είναι γεμάτη η πισίνα για να συγκεντρωθεί να κάνει προπόνηση.

Στην Πάτρα, όπου βρέθηκα για να παρακολουθήσω την τελική φάση του πρωταθλήματος Παίδων, με όποιον και αν μίλησα από πατρινούς αθηναίους Βολιώτες Χανιώτες Χιώτες Κερκυραίους και από οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδας δεν υπήρχε περίπτωσή να μην αναφερθεί το όνομά του και να μην χρησιμοποιηθεί σαν παράδειγμα.

Για ένα δυνατό σουτ η ένα δυνατό μαρκάρισμα η οτιδήποτε άλλο σε σχέση με το παιχνίδι που όλοι αγαπάμε. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο δυνατό ήταν το στίγμα που άφησέ και πόσο πολύ τον αγάπησε η ελληνική υδατοσφαίριση και όλοι αναφέρονται σαν όλα αυτά να έχουν γίνει κυριολεκτικά χθες. Τόσο έντονα τα έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Γιατί τόσο έντονη ήταν η παρουσία του στις ζωές μας.

Παρακολουθώντας έναν αγώνα δέχθηκα το τηλεφώνημά της αγαπημένης του αδελφής Στέλλας που μου ζήτησε να γράψω δύο λόγια στην μνήμη του τα οποία είχα ηδη γραμμένα στο μυαλό και στην καρδιά μου και βγήκαν τόσο αβίαστα όπως κάθε φορά.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΑΣ ΛΕΝΕ ΚΑΙ Ο ΝΩΝΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ.....ΑΘΑΝΑΤΟΣ..."