Οι μάχες κάτω και πάνω από το νερό
Η υδατοσφαίριση είναι γνωστή για το σκληρό της παιχνίδι και κάποιες φορές οι παίκτες γίνονται λίγο πιο επιθετικοί. Πώς είναι να βρίσκεσαι στην αντίθετη πλευρά και πώς απελευθερώνονται οι παίκτες; Το World Aquatics ρώτησε οκτώ Ολυμπιονίκες στο Παρίσι. Γυναίκες Ολυμπιονίκες από τον Καναδά, την Αυστραλία, την Ελλάδα και την Ιταλία εξήγησαν τις στρατηγικές τους.
Αλεξάνδρα Ασημάκη (Ελλάδα #7) - κεντρικός επιθετικός, 36 ετών, παγκόσμια πρωταθλήτρια 2011
«Είμαι κεντρικός επιθετικός, ο μεσαίος επιθετικός, αυτός που δέχεται τα περισσότερα χτυπήματα. Οι πρώτοι μου Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν το 2008, οπότε μετά από τόσα χρόνια, ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Πρέπει να κρατάς το μυαλό σου καθαρό – να μην αφήνεις τα συναισθήματα να έρχονται μπροστά. Να παραμένεις συγκεντρωμένος στο πλάνο της ομάδας. Έτσι γίνεσαι σημαντικός παίκτης για την ομάδα σου. Μην χάνεις το μυαλό σου, μην παίζεις με συναισθήματα. Παίξε σύμφωνα με το σύστημα, και ακολούθησε το δικό σου παιχνίδι.
«Όσο για το πιάσιμο – ο κανόνας λέει ότι πρέπει να απελευθερωθείς με κίνηση. Κάποιες φορές οι διαιτητές επιτρέπουν το πιάσιμο και το κράτημα. Αλλά το κλειδί, νομίζω, είναι να προσπαθείς να απελευθερωθείς κολυμπώντας, κάνοντας περιστροφή.
«Δεν έχω το μεγαλύτερο σώμα, οπότε όταν ένας αντίπαλος είναι μεγάλος και δυνατός, οκ, κάποιες φορές μπορεί να αντιμετωπίσεις δύσκολες στιγμές. Αλλά δεν βρίσκομαι συχνά σε δύσκολες στιγμές. Νιώθω δυνατή».
Τίλι Κερνς (Αυστραλία #11) – κεντρικός επιθετικός, 23 ετών
«Όταν ξεκινάς, είναι απλά: κρατήσου από ό,τι μπορείς για να παραμείνεις στην επιφάνεια. Αλλά καθώς ανεβαίνεις επίπεδο, το κράτημα και το πιάσιμο γίνονται πολύ τακτικά – για να δημιουργήσεις χώρο και πλεονεκτήματα για εσένα ή τους παίκτες σου. Είναι πολύ σημαντικό μέρος του παιχνιδιού.
«Δεδομένου ότι δεν επιτρέπεται τεχνικά να κρατάς, αν δείξεις στον διαιτητή ότι ο άλλος παίκτης σε κρατάει – σηκώνοντας τον εαυτό σου στο νερό ή κολυμπώντας και δείχνοντας στον διαιτητή ότι προσπαθείς να βγεις από αυτό – τότε θα πρέπει να γίνει αλλαγή κατοχής. Φυσικά, οι διαιτητές μερικές φορές το χάνουν, οπότε ό,τι μπορείς να κάνεις για να βγεις από αυτό είναι πολύ σημαντικό. Είναι η διαφορά μεταξύ γκολ ή όχι γκολ. Υπήρξε ένα περιστατικό σήμερα [εναντίον του Καναδά στον Όμιλο Α] όπου δύο παίκτες έκαναν μια κίνηση για να δημιουργήσουν πλεονέκτημα και προσπάθησα να παλέψω για να βγω από αυτό αλλά κόλλησα πίσω από μία από αυτές γιατί με είχε κρατήσει πολύ καλά και πήρε την μπάλα και σκόραρε. Η μπάλα πέρασε πάνω από το κεφάλι μου. Είναι εύκολο να εκνευριστείς με τον παίκτη που το κάνει ή με τον διαιτητή που δεν το βλέπει. Αλλά συνέχισε να παίζεις. Δεν μπορείς να το αφήσεις να σε αποσπάσει».
Ελ Άρμιτ (Αυστραλία #3) - κεντρική αμυντικός, 32 ετών, χάλκινη παγκόσμια πρωταθλήτρια 2019
«Αν κρατούν τα χέρια σου, προσπαθούμε να βρούμε τα αδύναμα σημεία. Το εξασκούμαστε πολύ στην προθέρμανση, απλά για να το συνηθίσουμε πριν μπούμε στα παιχνίδια μας. Το πιο απογοητευτικό πιάσιμο; Όλα είναι απογοητευτικά, για να είμαι ειλικρινής. Πιθανώς ως κεντρική αμυντικός – όταν κρατούν τα μαγιό, τις στολές».
Αγκνές Κοκιέρε και Τζουντίττα Γκαλάρντι (Ιταλία #11 και #3) κεντρικές επιθετικοί, 25 και 29 ετών, χάλκινες παγκόσμιες πρωταθλήτριες 2023
«Χρησιμοποιούμε τον διπλό ώμο… την ορμή του ώμου για να απελευθερωθούμε. Επειδή είμαστε και οι δύο κεντρικοί επιθετικοί, χρησιμοποιούμε πολύ δυνατή κίνηση. Ή, αν ο αμυντικός είναι πιο δυνατός, προσπαθούμε να δείξουμε στον διαιτητή ότι κρατιόμαστε. Εγώ [Galardi], δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη στολή. Είναι πιο εύκολο να πάρεις τον έλεγχο αν πιάσεις το μαγιό. Αλλά αν δεν πιάσω, το παιχνίδι είναι πιο καθαρό. Προτιμώ να μην πιάνω».
Σερένα Μπράουν (Καναδάς #10) - κεντρική αμυντικός, 20 ετών
«Το πιο δύσκολο μέρος του παιχνιδιού είναι οι άνθρωποι που πηδούν πάνω σου, ρίχνοντας τον εαυτό τους ο ένας στον άλλον. Ως κεντρική αμυντικός, με κρατούν πολύ. Η ομάδα μας κάνει λίγο τζούντο και ταεκβοντό, μαθαίνοντας να απελευθερωνόμαστε από τα κρατήματα. [Οι παίκτες τζούντο] πρέπει επίσης να απελευθερώνονται από τα κρατήματα, οπότε αυτό μεταφράζεται στο νερό. Έτσι, όταν κάποιος μας κρατάει, έχουμε συγκεκριμένους τρόπους να προστατευόμαστε και να μην δεχόμαστε αποβολές. Αν με κρατούν από τη μέση και με κρατούν, στρίβω προς την αντίθετη κατεύθυνση γιατί φυσιολογικά [η άρθρωση τους δεν μπορεί να πάει πιο πίσω]. Τελικά πρέπει να αφήσουν».
Κίντρεντ Πολ (Καναδάς #11) - κεντρική αμυντικός, 28 ετών
«Πολλά από αυτά είναι η πρόβλεψη του τι πρόκειται να κάνει ο αντίπαλός σου και η αντίδραση σε αυτό με τις κινήσεις σου. Δεν υπάρχει πραγματικά τρόπος να ξεκολλήσεις έναν παίκτη από πάνω σου, αλλά πρέπει να μπορείς να το δεχτείς και να μπορείς να κάνεις μια κίνηση με αυτό. Μερικές φορές μπορείς να [πάς υποβρύχια και να κρυφτείς], αλλά μερικές φορές αν παραμείνεις πάνω και δείξεις στον διαιτητή ότι κρατάνε τη στολή σου ή φωνάξεις για να δείξεις ότι, 'Είμαι σκληρά εργαζόμενος εδώ', θα σου δώσουν την απόφαση».
Μαρία Πάτρα (Ελλάδα #8) - κεντρική αμυντικός, 25 ετών
«Είμαι αμυντικός, οπότε βλέπω πολλά πιασίματα. Επειδή ο πατέρας μου [Βαγγέλης, τρεις φορές Ολυμπιονίκης υδατοσφαίρισης για την Ελλάδα] κάνει Aikido, μου έχει δείξει κάποιες κινήσεις που μπορώ να χρησιμοποιήσω στο νερό για να απελευθερωθώ. Χρησιμοποιείς τη δύναμη του άλλου για το πλεονέκτημά σου. Αν κάποιος χρησιμοποιεί τα χέρια του για να σε κρατήσει, χρησιμοποιείς όλο το πάνω μέρος του σώματός σου – κάνεις μια στροφή ή κάτι τέτοιο – για να απελευθερωθείς γιατί τα χέρια δεν είναι τόσο δυνατά όσο όλο το πάνω μέρος του σώματός σου. Όταν δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγεις, τότε πρέπει να αποφασίσεις εκείνη τη στιγμή ποια είναι η καλύτερη λύση για σένα. Ίσως πρέπει να κάνεις μια αποβολή για να μην δεχτείς γκολ. Πέρα από αυτό – το αντιμετωπίζεις. Είναι μέρος του παιχνιδιού. Το έχουμε συνηθίσει».
Πηγή: worldaquatics