Οι κολαούζοι και οι μετά Χριστόν προφήτες

Ο ΦΩΝΤΑΣ ΧΗΤΑΣ είναι αθλητικογράφος και υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΚΟΕ.

Το μεσημέρι της Παρασκευής 6 Αυγούστου, μετά το ιστορικό αποτέλεσμα της Εθνικής ανδρών πόλο (νίκη με 9-6 επι της Ουγγαρίας στον ημιτελικό), την πρόκριση στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων και την κατάκτηση του χρυσού ή του αργύρου μεταλλίου, έκανε το κάτωθι σχόλιο.

«Πολλές στιγμές στη ζωή σου, προσπαθείς να αρθρώσεις λέξη, να αποτυπώσεις συναισθήματα και εκείνο που σου έρχεται είναι μια απέραντη συγκίνηση που τα μπλοκάρει όλα.

Κάπως έτσι και το πρωϊνό, ετούτης της μουντής μέρας, όπου από τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου, ήλθε αυτό το σκίρτημα, αυτό το δάκρυ, με το που ο ημιτελικός Ελλάδας – Ουγγαρίας (9-6) πέρασε στην ιστορία και μαζί του οι 13 διεθνείς μας, το τεχνικό δίδυμο, όσοι βρέθηκαν μαζί, δίπλα της, ονειρεύτηκαν και μόχθησαν για την Εθνική μας Ομάδα, όλα αυτά τα χρόνια.

Στα 100χρονα της πρώτης παρουσίας σε Ολυμπιακούς Αγώνες (Αμβέρσα 1920), ήλθε αυτό που γενιές και γενιές, γαλούχησαν, ως επιβεβαίωση πως η ελληνική υδατοσφαίριση, δεν είναι απλά ο σηματωρός των Ομαδικών μας Αθλημάτων, μα εκείνη που με συνέπεια, και συνέχεια, γράφει ξεχωριστές και μοναδικές σελίδες στον Ελληνικό Αθλητισμό.

Τούτη την ώρα, οι μορφές και οι πρωταγωνιστές του παρελθόντος, στήνουν το δικό τους πανηγύρι, στα αλώνια τους και επί Γης, στέλνουν τα δικά τους χαιρετίσματα στους επιγόνους τους, στο Τόκιο.
Από τον Νίκο Μπαλτατζή – Μαυροκορδάτο, τον Παντελή Ψύχα, τον Αλέξανδρο Μοναστηριώτη, τον Ντικ Μπρούσαλη, τον Γιάννη Θυμαρά, τον Παναγιώτη Χατζηκυριακάκη, τον Ανδρέα Γαρύφαλλο, τον Δημήτρη Κουγεβετόπουλο, τον Τάκη Μίχαλο, τον Κούλη Ιωσηφίδη, τον Δημήτρη Κώνστα, τον Γιάννη Βώσσο, τον Αντώνη Αρώνη, τον Σωτήρη Σταθάκη, τον Μάρκελο Σιταρένιο, τον Θωμά Καραλόγο, τον Κυριάκο Γιαννόπουλο,τον Γιάννη Γιαννουρή, τον Δημήτρη Σελετόπουλο, τον Βαγγέλη Πάτερο, τον Γιώργο Μαυρωτά, τον Βαγγέλη Πάτρα, τον Μάκη Βολτυράκη, τον Φίλιππο Καϊάφα, τον Νώντα Σαμαρτζίδη, τον Κώστα Λούδη, τον Νίκο Βενετόπουλο, τον Τάσο Παπαναστασίου, τον Τεό Λοράντο, τον Γιώργο Ρέπα, τον Νίκο Δεληγιάννη, τον Αντώνη Βλοντάκη, τον Γιώργο Αφρουδάκη, τον Θόδωρο Χατζηθεοδώρου, τον Θέμη Χατζή, τον Δημήτρη Μάζη, τον Θόδωρο Καλακόνα, τον Γιάννη Θωμάκο, τον Μανώλη Μυλωνάκη, τον Χρήστο Αφρουδάκη, τον Αργύρη Θεοδωρόπουλο, τον Σχίζα, τον Βαγγέλη Δελακά, τον Αλέξανδρο Γούνα και όλους εκείνους που φόρεσαν το εθνόσημο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στις 15 προηγούμενες συμμετοχές μας.

Όλα αυτά τα χρόνια, συνεπιβάτης της πιο όμορφης διαδρομής, μπορώ να στείλω και εγώ το δικό μου δάκρυ στην ιαπωνική πρωτεύουσα, εκεί, για να συναντήσει τον Μάνο, τον Ντίνο, τον Δημήτρη, τον Μάριο, τον Γιάννη, τον Αλέξανδρο, τον Γιώργο, τον Στέλιο, τον Κώστα, τον Χριστόδουλο, τον Κωνσταντίνο, τον Άγγελο, τον Κώστα, τον Θοδωρή και τον Δημήτρη, τον Αλέξανδρο και τον Γιώργο, άλλη μια φορά, στην δική μου δεύτερη οικογένεια στη ζωή μου.
Όπως τόσα κι τόσα χρόνια, τόσες κι τόσες φορές, με όλους τους πρωταγωνιστές για τα μενταγιόν που φόρεσαν στο λαιμό τους, τη μέθεξη που μας πρόσφεραν.

ΥΓ: Μετά Χριστόν Προφήτες και κολαούζοι, πολλοί. Μόνον, σεβασμός γι αυτό το ραντεβού με την ιστορία».