Μάικλ Άντριου: «Γιατί αγαπάς την κολύμβηση;»
Μάικλ Άντριου, ένας κολυμβητής που δε χρειάζεται πολλές συστάσεις.
Ο λόγος απλός, μιας και ο 23χρονος Αμερικανός έχει καταφέρει να… σπάσει όλα τα χρονόμετρα και όλα τα ρεκόρ!
Γεννημένος στη Μινεσότα των ΗΠΑ έδειξε από νωρίς ότι είναι «καταδικασμένος» να πρωταγωνιστήσει στον χώρο του υγρού στίβου. Από το 2014 και σε ηλικία 15 ετών άφησε τα διαπιστευτήριά του στους Πανειρηνικούς Αγώνες. Δεύτερος στα 50μ. ελεύθερο, δεύτερος στα 100μ. ύπτιο και πρώτος στα 100μ. πεταλούδα. Ήταν μόνο η αρχή, μιας και το 2021 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο κατέκτησε το χρυσό στα 4X100μ. μικτή, ενώ ταυτόχρονα έκανε και παγκόσμιο ρεκόρ με 3:26.78.
Έχει κερδίσει 76 μετάλλια, ενώ στο Τόκιο έγινε ο μοναδικός κολυμβητής από τις ΗΠΑ που αγωνίστηκε τόσο στο ύπτιο, όσο και στη μικτή, στα 125 χρόνια ιστορίας του αθλήματος στους Αγώνες.
Ο Αμερικανός βρέθηκε στην Αθήνα στις αρχές του Δεκεμβρίου, προσκεκλημένος της εταιρίας TYR, κι έλαβε μέρος στο κολυμβητικό τρόπαιο του Παναθηναϊκού που έγινε στις 2,3,4 στο ΟΑΚΑ, καθώς και σε ένα σεμινάριο, το οποίο διοργανώθηκε σε θεωρητικό και πρακτικό μέρος και στο οποίο πήραν μέρος αρκετοί νεαροί Έλληνες κολυμβητές.
Ο Άντριου μιλάει αποκλειστικά στο KoeMAG και δίνει συμβουλές στους Έλληνες προπονητές που μεγαλώνουν νέα παιδιά στο κολύμπι, στους νεαρούς αθλητές και αθλήτριες που τρέφουν όνειρα για το μέλλον κι έχουν τον Μάικλ Άντριου ως πρότυπο και στους Έλληνες γονείς.
Αναφέρεται επίσης στους πρωταγωνιστές του αθλήματος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και μιλάει για τους στόχους που έχει θέσει.
«Νομίζω ότι η πιο σημαντική συμβουλή και αυτό που ευχόμουν να γνωρίζω όταν ξεκινούσα ήταν “βρες πρώτα απ’ όλα γιατί αγαπάς το κολύμπι και από που πηγάζει αυτή η χαρά”, γιατί καθώς μεγαλώνεις, προοδεύεις, αλλά στη συνέχεια χάνεις το ενδιαφέρον σου εάν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις. Μόνο έτσι έχεις κίνητρα και κυνηγάς τα ρεκόρ. Εστιάζεις στη θέση που θα κατακτήσεις και την απόδοσή σου κι έχω αυτό στο σημείο να χρειάζεται να υπενθυμίζω στον εαυτό μου συνεχώς «γιατί αγαπώ την κολύμβηση;».
Νομίζω ότι αυτό είναι το σημαντικό. Να μάθεις γιατί αγαπάς την κολύμβηση και να υπενθυμίζεις συνέχεια στον εαυτό σου γιατί συμβαίνει αυτό. Αν αυτά τα πράγματα αλλάξουν και σταματήσεις να είσαι ερωτευμένος με το άθλημα θα έχεις τη δυνατότητα να επανεκτιμήσεις, να γυρίσεις πίσω στην αρχική σου ερώτηση, και νομίζω ότι το πιο λυπηρό είναι όταν οι αθλητές σταματούν και κοιτάζοντας πίσω, κάνοντας μια ανασκόπηση, μισούν την καριέρα τους.
Τη μισούν για ό,τι τους αφαίρεσε και τους έβγαλε από τη ζωή τους Κάθε άθλημα αντιμετωπίζει αυτό το φαινόμενο, αλλά θα πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να μπορείς να το δεις από μία άλλη οπτική γωνία και να κοιτάξεις όλες τις ευλογίες, όλα τα ευεργετήματα και όλες τις σχέσεις και γνωριμίες που αναπτύσσονται και όλα τα απίθανα μέρη που θα τύχει να επισκεφτείς και όλα αυτά γίνονται επειδή ρώτησες το σωστό πράγμα και αυτό το «γιατί». Αν τα πράγματα αλλάξουν και σταματήσει ο έρωτάς σου για την κολύμβηση, τότε πρέπει να μπορείς να γυρίσεις πίσω και να επανεκτιμήσεις αυτό το αρχικό σου «γιατί».
Η συμβουλή του Μάϊκλ στους γονείς
που έχουν νέα παιδιά στον χώρο: «Είναι δύσκολο να δώσω συμβουλές, γιατί εγώ δεν είμαι γονιός, αλλά έχω προσωπική γνώση επειδή έχω δουλέψει από κοντά με τους γονείς μου. Παρατήρησα ότι είχαν ένα όνειρο και διέκριναν ταλέντο σε εμένα. Θυσίασαν τα πάντα για να καλλιεργήσουν αυτό το χάρισμα. Νομίζω ότι αν αυτό είναι μέσα στις δυνατότητές σου, δηλαδή να παρέχεις στο παιδί σου αυτά τα πράγματα, τότε κάν’ το! Αυτό θα είναι φοβερό, θετικότατο, αλλά να μην το κάνεις με τέτοιο τρόπο που το παιδί θα χρειάζεται να κερδίσει επιβράβευση ή αγάπη.
Νομίζω είναι σημαντικό όταν εργάζεσαι σε ένα οικογενειακό περιβάλλον να μαθαίνεις να αγαπάς τον άλλον, πέρα από τις απαιτήσεις τους αθλήματος. Για μένα προσωπικά ο πατέρας μου ήταν και είναι ο προπονητής από την αρχή της καριέρας μου, ωστόσο δε θα μπορούσα να συνεργαστώ με κάποιον που θα μου φωνάζει ή με πιέζει με μια επιθετική προσέγγιση. Θα υπάρχει πειθαρχία αν εγώ δεν είμαι πρόθυμος, αλλά θα υπάρχει παράλληλα στοργή και ενθάρρυνση εάν εγώ είμαι σε ένα xαμηλό σημείο απόδοσης. Οπότε ναι, υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του να πέσεις στα γόνατα από αγάπη για το παιδί σου και να καταφέρεις να το φτάσεις στο καλύτερο επίπεδο που θα μπορέσει να φτάσει.
Αυτή είναι η συμβουλή μου. Να αγαπάτε καλά και να αγαπάτε τα παιδιά σας, αλλά βέβαια η κολύμβηση δεν είναι το παν, δεν είναι όλη σας η ύπαρξη. Η σχέση του παιδιού με τον γονιό του πρέπει να προστατευτεί».
Και τώρα οι συμβουλές του Μάϊκλ προς τους προπονητές:
«Νομίζω για τους προπονητές η κατάσταση είναι δύσκολη, μιας και δεν μπορούν να τα καταφέρουν όλοι οι αθλητές τους. Είναι φυσιολογικό κάποιοι από τους αθλητές τους να εγκαταλείψουν το άθλημα, αλλά για έναν προπονητή η κατάσταση είναι παρόμοια με αυτή του γονιού. Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος επικοινωνίας, ώστε οι αθλητές να λάβουν τη μάθηση και τη διδαχή. Προφανώς πρέπει να υπάρχουν και όρια, να τηρήσεις τη σχέση προπονητή – αθλητή.
Με τους γονείς μου για παράδειγμα υπάρχει μια σχέση, όπου μπορούν να αποστασιοποιηθούν από την πισίνα και να είμαστε ως φιλαράκια που βγαίνουμε και καθόμαστε μαζί, ενώ ο προπονητής σε σχέση με τον γονιό κατέχει μια θέση εξουσίας, όπου ο αθλητής κάνει ό,τι του πει ο προπονητής του.
Το θέμα είναι να μην υπάρχει υπέρβαση ή κατάχρηση της εξουσίας, αλλά να υπάρχει ανοιχτή επικοινωνία όπου να νοιάζονται και για τον αθλητή. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που κάνουν έναν προπονητή εξαιρετικό, αλλά οι πετυχημένοι είναι εκείνοι που παρά την προσήλωσή τους στην προπόνηση έχουν τη διάθεση να ακούσουν τους αθλητές».
Ποια είναι η καθημερινότητα για έναν πρωταθλητή παγκοσμίου επιπέδου;
«Υπάρχει μια ισορροπία. Προπονούμαι δύο ώρες το πρωί, ακολουθούμενη από σάουνα και μπάνιο με πάγο. Είναι ενός είδους εμμονή για να υπάρχει άριστη αποκατάσταση μετά την προπόνηση. Μετά θα κοιμηθώ, το απόγευμα ασχολούμαι με άλλα επιχειρηματικά πράγματα και μετά το βραδάκι πάλι προπόνηση στην πισίνα. Μετά πάλι μπάνιο στον πάγο και τις μέρες που δεν κάνω διπλή προπόνηση, το βράδυ είτε κάνω σερφ, είτε βγαίνω έξω για φαγητό με φίλους, ή θα παίζω βόλεϊ, ώστε να έχω σχέσεις με κόσμο που θα είναι μακρυά από το κολύμπι. Σπάνια ξεπερνάω τις τέσσερις ώρες κολύμπι στην προπόνηση. Συνήθως κάνω 3 με 3,5 ώρες την ημέρα και μετά μια ώρα στο γυμναστήριο».
Ποιοι είναι οι κορυφαίοι αθλητές στον κόσμο σύμφωνα με τον Αμερικανό σούπερ σταρ;
«Η Κέιτι Λεντέκι είναι απίστευτα πολύπλευρη αθλήτρια και ανίκητη. Από τις νεαρές αθλήτριες η Σάμι Μάκιντος είναι ανερχόμενη και πάει πολύ καλά και από τις ΗΠΑ η Κέιτι Γκράιμς. Από τους άνδρες πέρα από εμένα κάποιον που βλέπω να πηγαίνει καλά είναι ο Σέιν Κάσες. Είναι καλός φίλος μου και παρατηρώ τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται, καθώς είναι νεαρός επαγγελματίας και αναπτύσσεται μέσα στο άθλημα. Νομίζω ότι θα κάνει εκπληκτικά πράγματα. Ελπίζω να επιστρέψει ο Καλέμπ Ντρέσελ. Πρόκειται για έναν μεγάλο αθλητή, ο οποίος δεν αγωνίζεται πια και είναι ατυχές. Στους νέους θα έλεγα τον Λεό Μαρσάν από τη Γαλλία. Εκείνος και ο Κάρσον Φόστερ θα αποτελέσουν τις επιλογές μου».
Ποια είναι η άποψη που έχει ο Μάικλ Άντριου για την Ελλάδα και τους Έλληνες κολυμβητές;
«Ο Κριστιάν (Γκολομέεβ) και ο Απόστολος (Χρήστου) είναι καλοί μου φίλοι και τους αγαπώ πολύ. Ο Κριστιάν προπονήθηκε στο Σαν Ντιέγκο για ένα μικρό διάστημα, οπότε έχουμε καλή σχέση. Εννοείται ότι έχουν πιθανότητες για κάποιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 2024. Γνωρίζω και τους προπονητές τους και κάνουν καλά πράγματα, απλά στο τέλος της μέρας είναι ποιος θα τα καταφέρει».
Η Ρωσία, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, είναι απούσα από τις μεγάλες διοργανώσεις τον τελευταίο χρόνο. Τι σημαίνει αυτό για τον Μάικλ;
«Είναι δύσκολο να κολυμπάς χωρίς τους Ρώσους. Είμαι φίλος με πολλούς από αυτούς. Πρόκειται για ένα ευαίσθητο θέμα και δεν ξέρω τι συμβαίνει, πάντως έχουν συμβεί πολλά αρνητικά. Υπάρχει αντίκτυπος όμως γι’ αυτά που έχουν κάνει. Μπορεί μερικές φορές να συγκρίνουμε τους χρόνους μας από απόσταση. Στο τέλος της μέρας είναι δύσκολο να εμπιστευτείς ότι όλα έχουν γίνει όπως πρέπει. Αυτό μειώνει το άθλημα, γιατί ρίχνει την απήχησή του. Δεν μου αρέσει, αλλά αυτό μου δείχνει ότι υπάρχουν συνέπειες». Το θέμα του εμβολιασμού των μεγάλων πρωταθλητών για την προστασία τους από τον κορονοϊό, είναι ένα θέμα που ταλανίζει την παγκόσμια σκηνή. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του μεγάλου Σέρβου τενίστα Νόλε Τζόκοβιτς, στον οποίον δεν επετράπη η συμμετοχή του σε δύο κορυφαία τουρνουά, αυτό της Αυστραλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ποια είναι η άποψη του Μάικλ για το συγκεκριμένο θέμα;
«Όσον αφορά τον covid και τον εμβολιασμό θέλω να πω ότι είμαι με την πλευρά του Τζόκοβιτς και τη θέση του. Κι εγώ πέρασα στους Ολυμπιακούς απο αυτήν την θέση. Στο σημείο που είμαστε τώρα έχουμε δει αρκετά επιστημονικά δεδομένα, αλλά υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να μείνεις υγιής.
Ως επαγγελματίας αθλητής ο «Νόλε» ξέρει πως να φροντίζει το σώμα του. Ήταν εκπληκτικό να τον βλέπεις να ορθώνεται ενάντια σε όλους και έτσι έκανα κι εγώ. Άφησα να μιλήσουν για μένα οι επιδόσεις μου. Προσπάθησα να αποφύγω την πολιτική και να την ξεχωρίσω από την κολύμβηση, αλλά είναι δύσκολο και λυπηρό όταν η πολιτική αναμειγνύεται με τα αθλήματα».
Εάν κάποιοι έλεγαν τον Μάικλ ότι έχεις μία επιλογή. «Ένα χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα ή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ποιο θα διάλεγες»;
«Στους Ολυμπιακούς 100%, μιας και αποτελούν την υπέρτατη τιμή για έναν αθλητή οπότε ένα μετάλλιο σε αυτούς είναι το κυρίαρχο θέμα».
Θα υιοθετούσε ο Μάϊκλ μια απόφαση της ΔΟΕ να πραγματοποιούνται οι Ολυμπιακοί αγώνες ΜΟΝΙΜΑ στην Ελλάδα και εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν, στην Αρχαία Ολυμπία;
«Ο πατέρας μου μαζί με την αδερφή μου επισκέφτηκαν την Ολυμπία, περπάτησαν στον στίβο και ήταν υπέροχο. Άσχετα με το μέρος που θα γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, εγώ θα είμαι εκεί».
Πηγή: KoeMAG