Καλό ταξίδι Πέπε. Σε ευχαριστούμε

Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 93 ετών ο Καταλανός προπονητής υδατοσφαίρισης και μεγάλος θρύλος του παγκόσμιου πόλο, ο Χοσέ Μπράκο Κατά. Ο γνωστός σε όλους τους Έλληνες Πέπε εργάστηκε στην Ελλάδα επί σειρά ετών και οδήγησε την εθνική ομάδα των αντρών στους ολυμπιακούς αγώνες του Λος Άντζελες το 1984. Πριν από λίγους μήνες ο Πέπε είχε παραχωρήσει την τελευταία του συνέντευξη στον δημοσιογράφο Νίκο Χαραλαμπόπουλο για λογαριασμό του επίσημου περιοδικού της κολυμβητικής ομοσπονδίας. Μια συνέντευξη την οποία φιλοξενούμε κατωτέρω για να δείτε την άποψη του Πέπε για το ελληνικό και παγκόσμιο πόλεμο. Καλό ταξίδι στον Καταλανό με την ελληνική ψυχή.

Η συνέντευξη του Πέπε στο KoeMAG:

Τίτλος: Ένας Καταλανός με ελληνική ψυχή
 
Υπότιτλος:  Χοσέ Μπράσκο Κατά. Ένας Καταλανός που διαδραμάτισε τεράστιο ρόλο στο ελληνικό πόλο και συνέδεσε το όνομά του τόσο με την Εθνική ομάδα όσο και με τους ελληνικούς συλλόγους στο παρελθόν.
 
Σήμερα ζει στη Βαρκελώνη, είναι 93 ετών, διατηρεί φιλίες με την Ελλάδα και παρουσιάζεται από το περιοδικό KOE Mag κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες. Τα τελευταία χρόνια λόγω ηλικίας δεν είναι σε θέση να μιλήσει, όμως το μυαλό και η ψυχή του Χοσέ με το ψευδώνυμο «Πέπε», είναι ακμαία. Ο ίδιος επικοινώνησε μαζί μας γραπτώς και απάντησε σε όλα τα ερωτήματα που του θέσαμε.
Ένιωσε μεγάλη χαρά που μιλήσαμε μαζί του και η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από θέματα που θυμάται πολύ έντονα, παρότι έχουν παρέλθει πάνω από 40 χρόνια από τότε που κλήθηκε να θητεύσει προπονητής στην Εθνική ανδρών.
Από τη Βαρκελώνη στην Ελλάδα
Γεννήθηκε το 1929 στη Βαρκελώνη και έπαιξε πόλο σε υψηλό επίπεδο στην Μεντιτεράνι και την Μονζουίκ, δυο ομάδες της πόλης. Αργότερα, θήτευσε ως προπονητής στην Μονζουίκ από το 1965 ως το 1972 οδηγώντας την στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Ισπανίας, ενώ από το 1969 μέχρι το 1972 ήταν βοηθός του Ομοσπονδιακού προπονητή Μπάντι Ζόλιομι, ο οποίος αποτέλεσε και τον μέντορά του.

Ο «Πέπε» είναι ο άνθρωπος που ανέπτυξε όσο κανένας άλλος το ισπανικό πόλο και το μετέτρεψε από κομπάρσο σε πρωταγωνιστή της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης. Από το 1973 μέχρι το 1978 ήταν ο πρώτος προπονητής της Εθνικής Ισπανίας, με την οποία αναρριχήθηκε ψηλά και την κατέστησε μια εκ των κορυφαίων στον κόσμο. Μάλιστα, στο διάστημα εκείνο οι μικρές εθνικές της Ισπανίας κατακτούσαν διαρκώς τίτλους στα πρωταθλήματα υποδομών , ενώ η Εθνική ανδρών μπήκε στην πρώτη οκτάδα του Παγκόσμιου Χάρτη.

Λίγο αργότερα, ανέλαβε την Εθνική Ελλάδος αποδεχόμενος την πρόσκληση της Ομοσπονδίας και την οδήγησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1984. Στην καριέρα του υπηρέτησε επίσης την Εθνική Σαουδικής Αραβίας και εργάστηκε στην Ιταλική Ορτίτζια, στην ισπανική Σαμπαντέλ, την Μπαρτσελονέτα , την Ζάμαλεκ από την Αίγυπτο και τον ΝΟ Χίου και ΝΟ Βουλιαγμένης.

Ο «Πέπε» ήταν «άρρωστος» , παθιασμένος με το πόλο και ήθελε να προωθεί διαρκώς τα νέα παιδιά. Έμεινε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που έδινε ευκαιρίες σε πολλά νέα παιδιά και εκείνος που ανέδειξε έναν εκ των κορυφαίων όλων των εποχών, τον Μανουέλ Εστιάρτε, αλλά και το Γιώργο Μαυρωτά, που κλήθηκε υπό τις οδηγίες του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες σε ηλικία μόλις 17 ετών.

«Δεν ήρθα πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1983 αλλά το 1969, όταν με κάλεσαν να διευθύνω αγώνες ως διαιτητής του ελληνικού πρωταθλήματος. Δεν θα ξεχάσω τον αγώνα ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Εθνικό, αλλά και ένα παιχνίδι στην Πάτρα ανάμεσα σε Πάτρα και Ολυμπιακό, που διεξήχθη στη θάλασσα».
 
Garyfallos, grande boss!
 
Για το πως βρέθηκε στην Ελλάδα o σπουδαίος Καταλανός θυμάται: «Γαρύφαλλος, grande boss!». Ο Ανδρέας Γαρύφαλλος, ο πατριάρχης της ελληνικής υδατοσφαίρισης είναι εκείνος που κάλεσε τον Μπράσκο στην Εθνική ομάδα για να αφήσει εποχή.

Στην Ελλάδα έμεινε δύο χρόνια, μέχρι και το 1984 όταν και επέστρεψε στην Ισπανία. Στη σύνθεσή του τότε είχε μεγάλους πρωταγωνιστές, όπως ο νυν πρόεδρος της ΚΟΕ Κυριάκος Γιαννόπουλος, ο νυν Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού Γιώργος Μαυρωτάς, ο Σπύρος Καπράλος, πρόεδρος της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και ο Γιάννης Γιαννουρής, Γενικός Γραμματέας της ΚΟΕ.
«Δεν μπορώ να ξεχωρίσω παίκτες, όλοι ήταν εξαιρετικοί. Ο κορυφαίος όμως ήταν ο Σωτήρης Σταθάκης, του Εθνικού. Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι οι περιπέτειες όταν κάλεσα το Γιώργο Μαυρωτά σε ηλικία 16 ετών και στη συνέχεια τον πήρα στην αποστολή στο Λος Άντζελες μόλις στα 17. Πολλοί τότε μου ασκούσαν κακόπιστη κριτική γιατί τον κάλεσα σε τόσο νεαρή ηλικία».

Για το αν διατηρεί φίλους στην πατρίδα μας, ο «Πεπ» του ελληνικού πόλο σχολίασε: «Βεβαίως και διατηρώ φίλους, θα σταθώ ιδιαίτερα στο Γιάννη Γιαννουρή αλλά και στην οικογένεια Αφρουδάκη, τον Πολύβιο και τα παιδιά Γιώργο, Χρήστο και Ζάχο. Έχω επίσης φίλους στη Χίο, δεν μπορώ καν να τους απαριθμήσω όλους».
Ήρθε τελευταία φορά στην Ελλάδα το 2010 εξέφρασε και την άποψή του για το παρόν ελληνικό πόλο: «Παρακολουθώ στενά τις επιτυχίες της ελληνικής υδατοσφαίρισης τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα έχει σωματεία που εργάζονται σκληρά και σπουδαίους προπονητές που παράγουν διαρκώς ταλέντα. Εκεί οφείλονται οι επιτυχίες του ελληνικού πόλο».

Τέλος, αναφορικά με τον πρωταγωνιστικό ρόλο ανθρώπων που αποτέλεσαν κάποτε παίκτες του, σχολίασε: «Μπορώ να σας πω με σιγουριά πως το πόλο προσφέρει ένα πολύ ποιοτικό και παραγωγικό μυαλό. Όσοι παίζουν πόλο το γνωρίζουν. Ο Γιάννης Γιαννουρής αποτελεί το μεγάλο μυαλό, “the big brain” του ελληνικού πόλο».