Η "ματιά" ενός Πρωταθλητή
O διεθνής Έλληνας υδατοσφαιριστής Στέλιος Αργυρόπουλος – Κανακάκης κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης με την ομάδα του, την ουγγρική Φερεντσβάρος και μιλά στη σελίδα μας για πολλά ενδιαφέροντα θέματα. Οι Μαγυάροι επικράτησαν με 12-11 της ιταλικής Προ Ρέκο στον τελικό του Φάιναλ Φορ του Τσάμπιονς Λιγκ υδατοσφαίρισης ανδρών που έγινε στην Βαλέτα της Μάλτας. Με αυτόν τον τρόπο ο Στέλιος έγινε Πρωταθλητής Ευρώπης. Ο υδατοσφαιριστής μίλησε για την πορεία του στο πόλο, τα δυο Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που έχει κατακτήσει, την Εθνική ομάδα αλλά και για την γενική εικόνα της υδατοσφαίρισης σήμερα.
Δείτε τι μας είπε ο διεθνής πολίστας:
Μπράβο Στέλιο που διατηρείς τα δύο ονόματα. Και Αργυρόπουλος και Κανακάκης. Τα κρατάς και στις διεθνείς διοργανώσεις; Θύμισε για μια ακόμη φορά στο αναγνωστικό κοινό γιατί έχεις πάρει αυτή την πρωτοβουλία;
“Τα κρατάω βέβαια παντού, ακόμη και στο διαβατήριό μου. Παντού το γράφουν έτσι. Στην Ουγγαρία δηλώνεις όνομα μητρός, οπότε δεν τους φαίνεται τόσο παράξενο. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Μου άρεσε να έχω και το όνομα της μητέρας μου και άρεσε και στον πατέρα μου. Από σεβασμό στην οικογένεια. Από μικρός, όσο ήμουν, το διατηρούσα έτσι.”
Πώς ξεκίνησε την καριέρα του ο Στέλιος μας; Ο πρωταθλητής Ευρώπης;
“Είχα ξεκινήσει κολύμβηση με την αδερφή μου Κωνσταντίνα όταν ήταν 5 και εγώ ήμουν 3, στον Ηλυσιακό. Μετά, στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα, μας έφερε η μητέρα μου στο ΟΑΚΑ να δούμε πόλο και εκεί εγώ "τρελάθηκα", γιατί δεν το είχα ξαναδεί ποτέ. Ήθελα να παίξω ποδόσφαιρο, μου άρεσε πολύ. Είδα ότι υπάρχει ένα άθλημα μέσα στο νερό με μπάλα και με εντυπωσίασε.”
Θυμάται ο Στέλιος τον πρώτο του προπονητή και λέει:
“Είχα πολλούς δασκάλους στην εκμάθησή μου. Ο πρώτος μου προπονητής ήταν ο Γιώργος Ιντζές, μέχρι που πήγε στον Γέρακα. Στη συνέχεια προπονήθηκα με τον κύριο Βασίλη Καμάρη και τον κύριο Τριανταφύλλου, που πλέον βρίσκεται στην εθνική γυναικών της Γερμανίας. Στα 14 μου βρέθηκα στον Ολυμπιακό, όπου με προπόνησε ο κύριος Δημήτρης Κραβαρίτης, με τον οποίο συνεργάστηκα από το 2010 μέχρι το 2021 και σε επίπεδο εθνικής ομάδας. Στον Ολυμπιακό έκανα προπονήσεις με τους εφήβους και με τους νέους. Όταν την ανδρική ομάδα ανέλαβε ο Θοδωρής Βλάχος, ξεκίνησε να καλεί μικρότερα παιδιά και ήμουν κι εγώ ανάμεσα σε αυτά. Έτσι, έκανα προπονήσεις και με την ανδρική ομάδα και συμμετείχα σε αρκετούς αγώνες.”
Μετά τον Ολυμπιακό βρέθηκε στον Εθνικό.
“Μετά τον Ολυμπιακό βρέθηκα στον Εθνικό για δύο χρόνια με προπονητή τον Φάνη Κουντουδιό. Έπειτα, επέστρεψα στον Ολυμπιακό για πέντε χρόνια και από εκεί πήγα στο εξωτερικό. Στην Κροατία, με την Γιούγκ Ντουμπρόβνικ, κατακτήσαμε το πρωτάθλημα και έπειτα μεταφέρθηκα στη Φερεντσβάρος, όπου αγωνίζομαι εδώ και δύο χρόνια. Έχουμε κατακτήσει και το πρωτάθλημα και το Κύπελλο 2 χρονιές.’’
Το 2024 είναι το δεύτερο ευρωπαϊκό που παίρνει ο Στέλιος. Ποια η διαφορά του πρώτου με το δεύτερο;
“Ναι, είχα πάρει το Champions League και το 2018 με τον Ολυμπιακό. Την πρώτη φορά ήμουν πιο μικρός και είχα συμπληρωματικό ρόλο. Βοήθησα βέβαια, αλλά όχι τόσο πολύ, όμως το είχα ευχαριστηθεί σε μεγάλο βαθμό. Ήμουν συμπαίκτης με μεγάλα ονόματα και οι περισσότεροι ήμασταν Έλληνες, εκτός από τρεις Κροάτες, τους οποίους όμως αγαπούσαμε και τους νιώθαμε σαν Έλληνες.
Τώρα το έζησα σαν "ξένος" στην ομάδα. Πήγα εκεί για να κάνω κι εγώ την διαφορά. Είναι διαφορετική η βαρύτητα που έχει ένας αθλητής που δεν αγωνίζεται στην χώρα του, και ειδικά στην Ουγγαρία. Διότι το κράτος στηρίζει τις ομάδες που αποτελούνται μόνο από Ούγγρους αθλητές και πολλές φορές οι ομάδες επιλέγουν να μην εντάξουν ξένο παίκτη. Επίσης, παραδοσιακά, είναι μια χώρα που βγάζει πολλούς αθλητές. Οπότε το να πάω στην Ουγγαρία και να κατακτήσω το Champions League δίνει έξτρα αξία στο επίτευγμα.”
Η επόμενη χρονιά θα τον βρει ξανά στη Φερεντσβάρος.
“Ναι, θα παραμείνω στην ομάδα και έχω υπογράψει 1+1 συμβόλαιο, δηλαδή θα παίξω σίγουρα την χρονιά που μας έρχεται και υπάρχει περίπτωση και για την επόμενη.”
Ποιοί ήταν οι λόγοι που έκαναν τον Στέλιο να παραμείνει στην ομάδα;
“Είναι ένας πολύ επαγγελματικός σύλλογος. Δίνει στους αθλητές την δυνατότητα να προπονηθούν στο υψηλότερο επίπεδο. Έχουν ένα ενιαίο προπονητικό κέντρο που εκεί βρίσκονται όλα τα αθλήματα του συλλόγου, ακόμα και το ποδόσφαιρο. Επίσης είναι σημαντικό ότι ο σύλλογος θέλει να πρωταγωνιστήσει και τα επόμενα χρόνια.”
Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε στο Φινάλ Φορ (3ος). Πως είδε τα πράγματα ο Στέλιος;
“Έπαιξε με την τρεις συνεχόμενες φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης Προ Ρέκο στα ημιτελικά, σε έναν αγώνα που κρίθηκε στα πέναλτι. Θα μπορούσε να βρισκόταν αυτός στον τελικό. Όταν το παιχνίδι πάει στα πέναλτι όλα μπορούν να συμβούν ή αν δεν είχαν ξεκινήσει με 0-3 σε βάρος τους ίσως έπαιρνε μια άλλη τροπή ο αγώνας. Θεωρώ ότι ήταν ισάξιες ομάδες αφού ήταν ένα πολύ δυνατό παιχνίδι. Στο Φάϊναλ Φορ βρέθηκαν οι τέσσερις καλύτερες ομάδες και ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλός.”
Η Εθνική ομάδα (δεύτερη θέση στο Τόκιο, δεύτερη στη Φουκουόκα, τρίτη θέση στη Βουδαπέστη, πέμπτη θέση στην Ντόχα, πέμπτη στο Ζάγκρεμπ) έχει πρωταγωνιστήσει τα τελευταία χρόνια και πάντα βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Θα μπορέσει να βρεθεί πρώτη σε ένα μεγάλο τουρνουά;
“Σίγουρα θέλουμε κάτι καλύτερο, θέλουμε να βρισκόμαστε συνεχώς στα μετάλλια και αυτό είναι το πρώτο βήμα και μετά να κοιτάξουμε το "χρώμα" του μεταλλίου. Ο πήχης έχει μπει πολύ ψηλά και εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ικανοποιημένοι με κάτι άλλο από την πρώτη θέση. Θεωρώ ότι μπορούμε να κάνουμε πολύ σπουδαία πράγματα βήμα-βήμα και μπορούμε να βρισκόμαστε συνεχώς στα μετάλλια. Πρέπει πρώτα να κοιτάμε να βρισκόμαστε στα μετάλλια και μετά το χρυσό, πόσο μάλλον στους Ολυμπιακούς Αγώνες που είναι οχτώ παιχνίδια. Ο δικός μας όμιλος είναι πολύ δύσκολος, μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά πρώτος στόχος είναι να μπούμε στην οκτάδα κάνοντας σημαντικές νίκες γιατί τα ματς στους Ολυμπιακούς είναι απρόβλεπτα. Βρισκόμαστε σε ένα πολύ δύσκολο όμιλο και πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό.”
Τώρα είναι 28 ετών. Στο Λος Άντζελες θα είναι 32. Πως βλέπει το δικό του αύριο και το δικό του ….μεθαύριο;
“Αυτή τη στιγμή επικεντρώνομαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό είναι το αύριο. Ξέρω ότι τα επόμενα ένα με δύο χρόνια θα βρίσκομαι στο εξωτερικό. Είναι κάτι που απολαμβάνω πάρα πολύ. Διότι εκτός του ότι είσαι σε μια ξένη ομάδα, μαθαίνεις και μια άλλη κουλτούρα, γνωρίζεσαι με ανθρώπους που δεν έχεις κοινά βιώματα και εξελίσσεσαι. Γενικά, μετά το πέρας της καριέρας μου, θα ήθελα να βρίσκομαι μέσα στο πόλο, είτε να παίζω, είτε να προπονώ, είτε να βρίσκομαι με κάποιο άλλο τρόπο μέσα στο άθλημα. Αγαπώ το άθλημα πάρα πολύ, παρακολουθώ τι γίνεται παντού, οπότε ένα ήθελα να παραμείνω.”
Εάν είναι υγιής τα όνειρα του φτάνουν μέχρι τους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες το 2028 ή μέχρι το Μπρισμπέιν το 2032;
“Εξαρτάται. Μακάρι να είμαι τόσο χορτάτος από επιτυχίες που να πω ότι δεν πάω. Στο Παρίσι θα είναι η δεύτερη Ολυμπιάδα που θα συμμετάσχω. Θα ήθελα όσο παίζω να βρίσκομαι στο υψηλότερο επίπεδο.”
Πως βλέπει τα πράγματα στην Ελλάδα αναφορικά με το πόλο;
“Το επίπεδο είναι πολύ υψηλό στο πρωτάθλημα και οι ομάδες που μας εκπροσωπούν στην Ευρώπη είναι ανταγωνιστικές. Γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι οι ομάδες δεν έχουν τις ίδιες παροχές με αντίστοιχες ομάδες του εξωτερικού. Το πρωτάθλημα βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο και υπάρχουν και οι υποδομές που γίνεται καλή δουλειά. Οι εθνικές ομάδες σε μικρές κατηγορίες τα πάνε εξαιρετικά. Αυτό συμβαίνει διότι εξελιχθήκαμε, πάντα είχαμε το υλικό και δεν ήταν μια φούσκα που έσκασε το ελληνικό πόλο.”
Οφείλεται θεωρεί το ανωτέρω στο γεγονός ότι οι ξένοι που έρχονται στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι πολλοί και δεν μπορούν να αγωνιστούν πάνω από δύο ανά ομάδα στις εσωτερικές διοργανώσεις;
“Αν συμμετέχουν τα νέα παιδιά και τους δίνεται η ευκαιρία βοηθάει. Όμως αν οι ομάδες κάνουν το λάθος - όπως γινόταν παλιότερα - και πάνε σε λύσεις ξένων που παίρνουν τη θέση από τα νέα παιδιά, ….χάνεται η μπάλα. Νομίζω όμως ότι τα παιδιά παίζουν από νωρίς και για αυτό βελτιώνονται. Μπαίνουν σε μια διαδικασία πιο επαγγελματική και σίγουρα γίνεται πολύ καλή δουλειά στις ακαδημίες.”
Βοηθάει το γεγονός ότι οι ομάδες που αγωνίζονται στην Α1 και στην Α2 είναι αρκετές;
“Δεν αγωνίστηκα εγώ με αυτό το σύστημα και δεν ξέρω πόσο κουραστικό είναι για τους αθλητές. Αν γίνει μια διαχείριση σωστή, διότι οι ομάδες έχουν πολλούς αγώνες και στην Ευρώπη, θεωρώ ότι βοηθάει. Ξέρω ότι είναι πολλοί οι αγώνες αλλά είναι σημαντικό ισοδύναμες ομάδες να παίζουν μεταξύ τους πιο συχνά.”
Θεωρείς πισωγύρισμα αυτό που γίνεται τις τελευταίες εβδομάδες που κάποια σωματεία αντιμετωπίζουν προβλήματα οικονομικά;
“Βέβαια, δεν το περίμενα, διότι τα τελευταία 2,5 χρόνια υπάρχει μια βοήθεια από τη Πολιτεία και είναι η στιγμή που δεν θα έπρεπε να συμβεί κάτι τέτοιο. Πρέπει να αναλογιστούμε τον λόγο που φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Μπορεί να μην έγινε σωστός προγραμματισμός. Μια ομάδα που αγωνιζόταν στην Ευρώπη το 2019 και με την βοήθεια από το κράτος να υπάρχει σήμερα, δεν γίνεται αυτή την στιγμή να διαλύεται οικονομικά. Να ρίξουν το μπάτζετ μπορεί να συμβεί, αλλά δεν γίνεται να μην είναι ενεργές.”
Πως βλέπει ο Στέλιος την παγκόσμια σκηνή στο πόλο, πως την έζησε και με το Champions League; Για παράδειγμα ποιοι είναι οι τρεις καλύτεροι παίκτες, εκτός από τον ίδιο, αυτή τη στιγμή στον κόσμο;
“Υπάρχουν πολλοί καλοί παίκτες, κάθε χώρα και κάθε ομάδα έχει σπουδαίους αθλητές. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω συγκεκριμένους, θεωρώ ότι και εμείς έχουμε σπουδαίο υλικό στην Ελλάδα. Σε αυτό το επίπεδο κάθε ομάδα έχει τρεις με τέσσερις παίκτες που δεν μπορείς να τους υποτιμήσεις. Δεν ξεχωρίζω κάποιον, μου αρέσουν πολλοί παίκτες και πολλοί Έλληνες. Θεωρώ ότι έχουμε αντίστοιχο επίπεδο».
Πέρα από το πόλο πια είναι η καθημερινότητα του Στέλιου στην Ουγγαρία;
“Προτεραιότητά μου είναι το πόλο, ενώ έχω την σύντροφό μου μαζί. Η Κωνσταντίνα είναι προπονήτρια κολύμβησης και βρίσκεται μαζί μου στην Ουγγαρία.”
Ο Ηλυσιακός πραγματοποιεί αγώνες στην μνήμη της αδερφής του Κωνσταντίνας. Ουδείς την ξεχνά. Βρίσκεται πάντα στην καρδιά όλων μας (σημειώνεται ότι η Κωνσταντίνα έφυγε από τη ζωή πριν από λίγα χρόνια σε πολύ μικρή ηλικία από καρκίνο).
“Συνδυάζεται με ένα τουρνουά που γίνεται στη μνήμη ενός αθλητή του Ηλυσιακού που είχε χάσει τη ζωή του πολλά χρόνια πριν. Το τουρνουά για τα αγόρια γίνεται στο όνομά του και για τα κορίτσια στο όνομα της αδερφή μου.”
Με την δημοσιογραφία ο πρωταθλητής Ευρώπης δεν ασχολείται. Επειδή είναι από οικογένεια με δυο γονείς δημοσιογράφους ποια είναι η άποψή του για τον χώρο;
“Όχι δεν ασχολούμαι. Η Δημοσιογραφία είναι ένας τεράστιος κύκλος που εμπεριέχει μέσα πολλά πράγματα. Μπορεί να είναι κάτι πολύ όμορφο, μπορεί να είναι κάτι απαράδεκτο.”
Ο Στέλιος έκλεισε την αναφορά του λέγοντας ότι έχει ως χόμπι το σκάκι και λατρεύει τα Χανιά. Τα τελευταία του λόγια ήταν:
«Επικεντρώνομαι στην Εθνική ομάδα μας. Έχουμε 1,5 μήνα να προετοιμαστούμε όλοι μαζί και νομίζω ότι αν πάνε όλα όπως πρέπει θα πάνε όλα καλά. Είναι τόσο μεγάλο και ποιοτικό το τουρνουά και προετοιμάζονται όλοι για αυτό. Πρέπει να το δούμε βήμα-βήμα και να κερδίσουμε την Ρουμανία στον πρώτο αγώνα.”
Pisina.net