Η Μάνια σε μια ακόμη αποστολή

O 2ος αγώνας IRONMAN (3,8 χιλιόμετρα κολύμβηση - 180 χιλιόμετρα ποδήλατο - 42,2 χιλιόμετρα Μαραθώνιος δρόμος) ολοκληρώθηκε για την Μάνια Μπικόφ. Το δικό μας κορίτσι, μια μητέρα σε πολύτεκνη οικογένεια, πρώην αθλήτρια υδατοσφαίρισης με τιμητικές εμφανίσεις στις εθνικές ομάδες υποδομών της χώρας, τα κατάφερε. Ταξίδεψε στην Νότιο Αφρική για τον ξενώνα φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών και των ανήλικων παιδιών τους, του δήμου Ηρακλείου. Παρέδωσε την μεγάλη χορηγία της εταιρίας Κωτσόβολος - σε ηλεκτρικές και οικιακές συσκευές - μαζί με την υποδιευθύντρια του Mega Κωτσόβολος Ηρακλείου κυρία Μαστρογιαννάκη πριν τον αγώνα στην αρμόδια αντιδήμαρχο Ρένα Παπαδάκη -  Σκαλίδη και στην διευθύντρια του ξενώνα.

Η Μάνια τόνισε για την σπουδαία αυτή πρωτοβουλία της:  «Ένα τεράστιο ευχαριστώ στους ανθρώπους του Κωτσόβολου για την πολύ σημαντική αυτή προσφορά.

Ο αγώνας τώρα ήταν εξαιρετικά απαιτητικός. Ήταν μια ακόμη μεγάλη προσωπική δοκιμασία, όπου η μητέρα φύση δυσκόλεψε κατά πολύ κάθε κομμάτι του, με συνεχόμενες καταιγίδες και αστραπές, κάτι που οδήγησε σε καθυστέρηση έναρξης και αλλαγή της απόστασης στην κολύμβηση, πολύ βροχή, πυκνή ομίχλη, ανέμους, καυτό ήλιο, ξανά βροχή στο ποδήλατο σε μια ιδιαίτερα τεχνική διαδρομή όπου  η ομορφιά του τοπίου ήταν απλά μαγική! Μετά ξεκίνησα το τρέξιμο, κάνοντας τα 30χλμ από τα 42,2 κάτω από ασταμάτητη βροχή, ριπές ανέμων που στις ανηφόρες απλώς δεν προχωρούσες και με την ψυχή μου γεμάτη τόσο από το μέγεθος της προσπάθειάς μου να στηρίξω τις κακοποιημένες γυναίκες, χωρίς καμία χρηματική βοήθεια από κανέναν, αλλά και με όλη την συναισθηματική φόρτιση, θλίψη και θυμό για την δολοφονία τόσων ανθρώπων πίσω στην Ελλάδα.. Βαρύ το φορτίο μέσα μου, μα δε σταμάτησε ποτέ να μου δίνει δύναμη για το ένα παραπάνω βήμα. Όσες φορές χρειάστηκε κοιτούσα τον αριθμό συμμετοχής μου και το #πάρε με_όταν_φτάσεις» που είχα γράψει ειλικρινά γέμιζε δάκρυα τα μάτια μου αλλά και χρέος να τιμήσω τη μνήμη τους.

Πολλά πήγαν απρόβλεπτα, χάθηκαν οι αποσκευές και το ποδήλατο, όταν επιτέλους έφτασαν στο Πορτ Ελίζαμπεθ υπήρχε ένα πρόβλημα με το ποδήλατο μου και ευτυχώς ο Σπύρος Μητριτσάκης - όπως πάντα - έκανε τα αδύνατα δυνατά και βρήκαμε λύση. Στην προπόνηση κολύμβησης με τσίμπησαν τσούχτρες blue bottles, σε χέρια και πόδια, όπου δηλαδή υπήρχε ακάλυπτο δέρμα από τη στολή, με έντονο οξύ πόνο και σημάδια για μέρες! Δεν έγινε ολόκληρο το κολύμπι που εμένα είναι το πιο δυνατό μου μάτι του αγώνα, παρ'ολα αυτά τερμάτισα στην 9η θέση από 24 γυναίκες της κατηγορίας μου, πήρα την πρόκριση για το παγκόσμιο πρωτάθλημα της IRONMAN στην Κίνα. Αλλά έπειτα από πάρα πολλές προσπάθειες οι κάρτες που είχαμε μαζί μας στο ταξίδι δεν μπορούσαν να εγκριθούν και δεν υπήρξε η διάθεση από τη διοργάνωση να βρεθεί άλλος τρόπος πληρωμής .. οπότε και όσο η διαδικασία ήταν ακόμη σε εξέλιξη παραιτήθηκα της πρόκρισης.

Παρ'ολες τις αντίξοες συνθήκες, η υποστήριξη του κόσμου σε κάθε χιλιόμετρο σχεδόν του αγώνα και στο ποδηλατικό σκέλος αλλά και στο δρομικό ήταν εντυπωσιακή και έτσι ακριβώς όπως πρέπει να είναι κάθε τέτοιος αγώνας, μια μεγάλη γιορτή!

Η Νότιος Αφρική, οι άνθρωποι της, οι παλιοί μας φίλοι και οι πολλοί νέοι που έχουμε γνωρίσει εδώ, έχουν κάνει αυτό το ταξίδι μοναδικό, γεμάτο όμορφα συναισθήματα».

Pisina.net