Η κάρτα και η σημασία της
Ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές μέσα σε έναν αγώνα υδατοσφαίρισης;
Οι αθλητές / αθλήτριες, οι προπονητές και οι διαιτητές. Πώς μπορεί ένα παιχνίδι να τελειώσει με τον καλύτερο τρόπο; Όταν υπάρχει αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμός μεταξύ όλων. Εάν αυτό εκλίπει, τα προβλήματα είναι μεγάλα.
Δεν είμαστε ούτε προπονητές, ούτε αθλητές ούτε διαιτητές, όμως βρισκόμαστε στο χώρο επί σειρά ετών -δεν χρειάζεται να καταγράψουμε πόσο πολλών ετών- και μπορούμε να σχηματίσουμε μια άποψη, την οποία καταθέτουμε μέσω αυτού του άρθρου.
Ιδιαίτερη βαρύτητα για τα ανωτέρω έχουν τα παιχνίδια που αφορούν αναπτυξιακές ηλικίες, τόσο σε αγόρια όσο και σε κορίτσια. Εκεί θα πρέπει όλοι να σταθούμε με προσοχή ώστε να προκύψει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την εκμάθηση, δηλαδή την εκπαίδευση και εξέλιξη των παιδιών.
Οι προπονητές και οι διαιτητές έχουν παιδαγωγικό ρόλο. Η προσοχή που πρέπει να επιδείξουν οι σύνδεσμοι προπονητών και διαιτητών είναι τεράστια και το χρέος πολύ μεγάλο. Η δε Ομοσπονδία θα πρέπει να καθοδηγήσει τους συνδέσμους έτσι ώστε να βελτιωθεί η τρέχουσα εικόνα, η οποία σε πολλές περιπτώσεις είναι ανησυχητική.
Τα παραδείγματα πολλά και απίστευτα. Θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρες, αλλά δεν έχει κανένα νόημα. Τόσο οι διαιτητές όσο και οι προπονητές θα πρέπει να βελτιωθούν, όταν έχουν να κάνουν με παιδιά.
Πριν κάποιους μήνες βρεθήκαμε σε ένα τουρνουά το οποίο αφορούσε μικρά παιδιά και όπου διαιτήτευαν ξένοι διαιτητές ικανοποιητικού επιπέδου. Δύο άνθρωποι διήυθυναν και το μικρό και το μεγάλο τελικό, στο μικρό τελικό έγινε ο χαμός.
Οι διαιτητές, με πολύ μεγάλη σύνεση, προσπαθούσαν να αποφύγουν τις κάρτες αλλά δεν τα κατάφεραν. Η συμπεριφορά των προπονητών και των ανθρώπων στον πάγκο ήταν απαράδεκτη και οι διαιτητές υποχρεώθηκαν να αποβάλλουν τόσο τους εφόρους όσο και τους προπονητές, ενώ τα παιδιά συνέχισαν να παίζουν μόνα τους δίχως κανέναν στον πάγκο.
Ήταν τραγική η διαιτησία; Το ερώτημα απαντήθηκε αμέσως μετά, στο μεγάλο τελικό, όπου με τους ίδιους διαιτητές, δεν άνοιξε "ρουθούνι" και όλα κύλησαν υποδειγματικά. Το παιχνίδι ολοκληρώθηκε και όλοι χειροκρότησαν τους πάντες. Σίγουρα κερδισμένοι βγήκαν το άθλημα και τα παιδιά. Μιλάμε πάντοτε για Έλληνες προπονητές, εκείνους που "μεγαλώνουν" τα παιδιά μας στο άθλημα.
Πρέπει λοιπόν εκείνοι να επιδεικνύουν άριστη συμπεριφορά. Και πάμε τώρα στους διαιτητές.
Αυτό που συμβαίνει με τις κάρτες είναι επιεικώς απαράδεκτο. Οι Έλληνες διαιτητές μιλούν για παιδικά πρωταθλήματα και χρησιμοποιούν τις κάρτες σαν να έχουν μια "καραμέλα" στο στόμα. Ο ρόλος των διαιτητών δεν μπορεί να είναι αυτός, δεν μπορεί να είναι τιμωρητικός απέναντι στους Έλληνες προπονητές.
Πρέπει να είναι οι πραγματικοί άρχοντες του αγώνα, να γίνουν "φίλοι" των προπονητών, ο διάλογος να παίξει κυρίαρχο ρόλο.
Φυσικά τεράστιο θέμα αποτελεί και η σωστή εκπαίδευση των διαιτητών ώστε να αποφεύγονται τα αλεπάλληλα λάθη. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί από τη μία στιγμή στην άλλη, χρειάζεται προπονητές και παράγοντες να στηρίξουν την ελληνική διαιτησία. Από την άλλη βέβαια, οι διαιτητές θα πρέπει να εκπαιδεύονται, να εξελίσσονται και να σταματήσουν αυτό το "παιχνίδι" με τις κάρτες.
Όχι να τιμωρούν τους προπονητές, αλλά να τους συνετίζουν, να μιλούν διαρκώς μαζί τους και να τους συμβουλεύουν, όπως και να αναγνωρίζουν τα λάθη τους.
Όλα όσα αναφέραμε, εάν κάποιοι πιστεύουν πως είναι πραγματικότητα, είναι πολύ εύκολο να επιλυθούν. Χρειάζεται ένας διάλογος ανάμεσα σε διαιτητές και προπονητές, με την καθοδήγηση φυσικά της Ελληνικής Κολυμβητικής Ομοσπονδίας.
pisina.net