Αγαστή συνεργασία με την ΚΟΕ

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Σπύρου Καπράλου, πασίγνωστου στο χώρο του υγρού στίβου, φιλοξενεί το πρώτο τεύχος του KOE Magazine, που αποτελεί δημιουργία της Agenda Sport Action.

Ο πρόεδρος της ΕΟΕ, Σπύρος Καπράλος, μια από τις μεγαλύτερες μορφές της κολύμβησης και της υδατοσφαίρισης, άνοιξε τα χαρτιά και την καρδιά του, μιλώντας για τις αθλητικές στιγμές του παρελθόντος, την αρωγή του στις προσπάθειες των αθλητών στον δρόμο προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και για το μεγάλο «αγκάθι» που τον πονάει, το κολυμβητήριο του Ζαππείου, τον χώρο όπου έζησε τις καλύτερες στιγμές της ζωής του.

«Εκείνη την εποχή ήταν πιο εύκολο να συνδυάσει κάποιος και τα δύο αθλήματα. Το πόλο ήταν πολύ πιο στατικό και έτσι είχα ένα μεγάλο πλεονέκτημα σαν κολυμβητής και ιδιαίτερα σαν κολυμβητής υπτίου, αφού είχα το κεφάλι έξω από το νερό. Το κολύμπι είναι ένα μοναχικό άθλημα και είσαι υποχρεωμένος να προπονείσαι με μία τεράστια
αυτοπειθαρχία. Το πόλο είναι παιχνίδι. Βασίζεσαι στην ομάδα και η ομάδα βασίζεται σε σένα. Και τα δύο όμως αθλήματα είχαν τις δυσκολίες τους, τις χαρές αλλά και τις λύπες τους. Με την κολύμβηση - προσθέτει- είχα πολύ καλές επιδόσεις, έσπασα αρκετά Πανελλήνια ρεκόρ, ενώ έφτασα πολύ κοντά στην πρόκριση σε Ολυμπιακούς αγώνες. Την έχασα όμως για 2 δέκατα του δευτερολέπτου. Στο Μόναχο το 1972 δεν κατάφερα να προκριθώ στα 100 ύπτιο. Αυτό μου στοίχησε και είχα απογοητευτεί. Το όνειρο μου εκπληρώθηκε το 1980 και το 1984, όταν με την Εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης πήρα μέρος στους
Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας και του Λος Άντζελες».

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες στιγμές σας ως πολίστας και ως κολυμβητής;

«Σαν κολυμβητής δεν μπορώ να ξεχάσω την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα σε ηλικία 14 ετών. Είναι κάτι σπάνιο ακόμη και σήμερα και μάλιστα στην αναμνηστική φωτογραφία στο βάθρο, είναι αστεία η διαφορά ύψους που είχα με τους άλλους δύο αθλητές, οι οποίοι ήταν άνδρες και εγώ μικρό παιδί. Δεν μπορώ επίσης να ξεχάσω την μεγάλη μου νίκη στους Βαλκανικούς αγώνες που είχαν γίνει στην Αθήνα, όπου κέρδισα τον Γιουγκοσλάβο Μίλος στα 50 πεταλούδα. Στο πόλο οι στιγμές που είναι χαραγμένες στην μνήμη μου, είναι η πρόκριση στις Ολυμπιάδες του ’80 και του ’84 και φυσικά η στιγμή που μπήκαμε αγκαλιασμένοι στο Στάδιο στην τελετή έναρξης και κλαίγαμε από συγκίνηση και χαρά που τα καταφέραμε».

Ποιοι είναι οι πολίστες και οι κολυμβητές που έμειναν ανεξίτηλα χαραγμένοι στην μνήμη του Σπύρου Καπράλου, για την μεγάλη προσφορά τους και την αξιοσέβαστη παρουσία τους στον χώρο;

«Στο παρελθόν υπήρχαν αθλητές - είδωλα που τους παρακολουθούσα με δέος. Στην κολύμβηση ο Γερμανός Ρόναλτ Μάτες και ο Αμερικανός Μάρκ Σπίτς. Επίσης η μεγάλη τριάδα της ελληνικής κολύμβησης Καρύδης, Κουτουμάνης και Παπαδάκης, μετά ο Κοσκινάς και ο Θεοδωρόπουλος και μετέπειτα ο Στίβενσον και ο Μάλαμας. Στις γυναίκες υπήρχαν η Σωτηρίου, η Λομβάρδου, η Μπαξεβανέλη, η Ηλιοπούλου, η Δάρα, η Αυλωνίτου και πολλές άλλες. Στο πόλο κυριαρχούσε τότε ο Εθνικός με τον Γαρύφαλλο, τον Θυμαρά, τον Καλφαμανώλη και αργότερα στην δική μου εποχή ξεχώριζαν ο Κώνστας, ο Σταθάκης, ο Αρώνης, ο Σιταρένιος, ο Γιάννης ο Παληός του Ολυμπιακού, ο οποίος μάλιστα με έμαθε να παίζω πόλο. Ξεχώρισα τον Μπάμπη Μουτσάτσο, τον Ανδρέα Γαρύφαλλο, και τον Αντώνη Αρώνη και από τους νεότερους τον Κυριάκο Γιαννόπουλο και τον Γιώργο Μαυρωτά. Σε αυτά τα ονόματα θα μπορούσαν να προστεθούν και πολλοί άλλοι Έλληνες πολίστες. Φυσικά όλη η ασημένια 13άδα του Τόκιο, είναι αθλητές που ξεχωρίζουν για την ποιότητά τους».

Παραμένοντας «εραστής» των αθλημάτων του υγρού στίβου, αλλά και ως πρόεδρος της ΕΟΕ, ποια εκτιμάτε πως είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν τον χώρο και τα οποία αναζητούν λύση;

«Έχουν δημιουργηθεί αρκετά κολυμβητήρια σε όλη την χώρα και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη του υγρού στίβου στην Ελλάδα. Αυτό όμως που είναι τραγικό, είναι το γεγονός πως πολλά από αυτά είναι κλειστά ή υπολειτουργούν λόγω αδυναμίας συντήρησης. Θα πρέπει η Πολιτεία, όχι μόνο να μεριμνεί για την κατασκευή των αθλητικών χώρων, αλλά και να διαθέτει ένα κονδύλι ετησίως για να συντηρούνται. Θα πρέπει τα νέα κολυμβητήρια να χρησιμοποιούν νέες μορφές ενέργειας, ώστε να αποφευχθούν οι κοστοβόρες μορφές που
επικρατούν σήμερα».

Πόσο σημαντική είναι η αγαστή συνεργασία ΕΟΕ- ΚΟΕ για την εξέλιξη των αθλημάτων της πισίνας;

«Η ΕΟΕ είναι η «μαμά» όλων των αθλημάτων και δεν μπορούμε παρά να έχουμε εξαιρετική συνεργασία, πόσο μάλλον με την ΚΟΕ που διαθέτει τόσα πολλά Ολυμπιακά αθλήματα. Στην ηγεσία της κολυμβητικής Ομοσπονδίας βρίσκεται ένας πολύ καλός φίλος και παλιός μου συμπαίκτης, ο Κυριάκος Γιαννόπουλος και η συνεργασία μας είναι εξαιρετική. Στηρίζουμε κάθε προσπάθεια, όπως και όλων των Ομοσπονδιών, για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία των αθλητών για την πρόκρισή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες».

Πως η ΕΟΕ μπορεί να στηρίξει τις προσπάθειες των πρωταγωνιστών του υγρού στίβου;

«Έχουμε διάφορα προγράμματα στήριξης των πρωταθλητών. Είτε μέσω των υποτροφιών της ΔΟΕ, είτε μέσω του προγράμματος «υιοθετήστε έναν αθλητή στο δρόμο για το Παρίσι», είτε ακόμη και με απευθείας χρηματοδότηση από τα προγράμματα Ολυμπιακής προετοιμασίας, ώστε οι αθλητές να έχουν περισσότερα εφόδια για να προπονούνται στις καλύτερες δυνατές συνθήκες»

Ένα τεράστιο θέμα που ταλανίζει την οικογένεια του υγρού στίβου τις τελευταίες δεκαετίες, είναι η δυσλειτουργία του κολυμβητηρίου στο Ζάππειο. Πως θα μπορούσε να ξαναγίνει ο συγκεκριμένος χώρος πόλος έλξης, όπως συνέβαινε την δεκαετία του ’60;

«Το Ολυμπιακό κολυμβητήριο του Ζαππείου έκλεισε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016. Είχε τεράστια θέματα και χρειαζόταν άμεση ανακατασκευή. Δυστυχώς είναι κάτι που με πονάει γιατί δεν τα έχω καταφέρει στην θητεία μου σαν πρόεδρος της ΕΟΕ. Με πονάει διπλά όμως, γιατί εκεί έζησα και τα καλύτερα αθλητικά μου χρόνια. Δεν θα μπορούσα όμως μόνος μου γι αυτό απευθυνθήκαμε στην Περιφέρεια και αφού προσπαθήσαμε με τρεις διαφορετικούς περιφερειάρχες να δώσουμε λύση, έχει υπογραφεί μια συμφωνία για το Ζάππειο και βρισκόμαστε στο στάδιο που ολοκληρώνονται οι μελέτες. Θέλω να πιστεύω πως θα ολοκληρωθούν σύντομα και το έργο θα δημοπρατηθεί από την Περιφέρεια. Δεν είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να ανακατασκευαστεί το κολυμβητήριο, όμως είναι ένας τρόπος για να φτιαχτεί σωστά και να μπορέσουν να το έχουν οι επόμενες γενιές ή οι Εθνικές ομάδες στην διάθεσή τους»