Το 7 το καλό και το ελπιδοφόρο

Στη… ρουλέτα των πέναλτι, με αντίπαλο το Μαυροβούνιο, έχασε η Εθνική μας ομάδα των Παίδων την ευκαιρία να περάσει στον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, που διεξήχθη στην Ποντγκόριτσα (8-16/7). Στη διαδικασία των πέναλτι και ύστερα από ένα συναρπαστικό παιχνίδι με την Σερβία κατέκτησε, την επόμενη ημέρα, το χάλκινο μετάλλιο.

Αρχηγός του αντιπροσωπευτικού μας ήταν ο Δημήτρης Χατζής, ο οποίος αγωνίζεται με το σκουφάκι της Βουλιαγμένης. Πατέρας του είναι ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού Θέμης Χατζής, από τον οποίο έχει ακούσει πολλές ιστορίες από την καριέρα του με αποκορύφωμα την συμμετοχή του στον τελικό του Champions League το 2002.

Μάλιστα, ήταν εκείνος που τον οδήγησε στην υδατοσφαίριση.

Μιλώντας στο KOEMAG, για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Παίδων, επισήμανε πως «Μας άξιζε κάτι καλύτερο από την τρίτη θέση στην διοργάνωση. Όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους για να κατακτήσουμε το χάλκινο μετάλλιο. Οι παίκτες, το προπονητικό τιμ, τα σωματεία. Ακόμη και τα παιδιά που «κόπηκαν» από την αποστολή στην Ποντγκόριτσα και μας βοήθησαν στην προετοιμασία».

Για το μέλλον… «Πιστεύω πως στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα θα έχουμε καλύτερη πορεία. Υπόσχομαι προσωπικά να δουλέψω περισσότερο για να πετύχουμε μια μεγάλη διάκριση».

Όσο για τα όνειρά του… «Θέλω να αγωνισθώ με την Εθνική ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, όταν θα είμαι 21 ετών».

Επίσης, ο Δημήτρης Χατζής έχει και… αγαπημένο νούμερο. «Φοράω μόνο το σκουφάκι με τον αριθμό 7. Με αυτό αγωνίσθηκα όταν ήμουν στα προμίνι Παίδων και δεν το αποχωρίζομαι. Όταν δεν παίζω με το νούμερο 7 νιώθω να μην είμαι ο εαυτός μου»

ΠΗΓΗ: ΚΟΕmag