Το κορίτσι 82224

Πέθανε σε ηλικία 97 ετών η τελευταία Ελληνίδα που επέζησε από το Άουσβιτς. Η Βάσω Σταματίου ή αλλιώς κορίτσι “82224”, όπως έγραφε το τατουάζ που της είχαν κάνει οι Γερμανοί ναζί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Καταγόταν από την Αριδαία Πέλλας και ήταν από τους λίγους μη-εβραϊκής καταγωγής ανθρώπους από την Ελλάδα που έζησαν την εμπειρία του διαβόητου στρατοπέδου συγκέντρωσης Άουσβιτς. Συνελλήφθη για την αντιστασιακή της δράση, ως μέλος της ΕΠΟΝ, στις 28.3.1944 από τους Γερμανούς και την 1.4.1944 μεταφέρθηκε από τις φυλακές του Παύλου Μελά στις φυλακές Μπάνιτσε, έξω από το Βελιγράδι της Γιουγκοσλαβίας.

Στις 28.6.1944 μεταφέρθηκε στο Αουσβιτς (Aouschwiz) Μπιργκενάου της Πολωνίας. Συνέγραψε το βιβλίο απομνημονευμάτων: “Μια Ελληνίδα στο Άουσβιτς” στο οποίο αναφέρει χαρακτηριστικά: “Κορίτσι βρέθηκα σε έναν λάκκο παραφροσύνης. Η τρυφερή μου επιδερμίδα, ζήτημα να είχε δαρθεί από τον μπαμπά και τη μαμά. Και πόσο ξύλο έφαγα, Θεέ μου, στα στρατόπεδα της τρέλας! Και το δεχόμουν χωρίς δάκρυα και χωρίς να επιχειρώ να γλιτώσω από τους μανιακούς που χτυπούσαν με τόσο μίσος! Ταπείνωση, πόνος, εξαντλητική δουλειά… Τρομερή πείνα! Αρρώστιες! Σε συνδυασμό με το παράλογο ξύλο, είχαν βέβαιο αποτέλεσμα τον θάνατο, το πολύ σε τρεις μήνες.

Ο Ντοστογιέφσκι λέει κάπου “Ενα μόνο φοβάμαι, μήπως δεν φανώ αντάξιος του πόνου μου”. Οι λέξεις αυτές ερχόντουσαν συχνά στο μυαλό μου. Ο τρόπος με τον οποίο άντεξα, ήταν μια εσωτερική νίκη.”