«Τα καλύτερα έρχονται» (3)
Η Ζωή γεννήθηκε το 2005 και της άρεσε το κολύμπι από πολύ νεαρή ηλικία. «Όταν πήγαινα στη θάλασσα έπαιζα κι εγώ σαν μικρό παιδάκι κι επειδή γνώριζα ότι υπήρχε αυτό το άθλημα και μου άρεσε και ο χορός και η κολύμβηση ήθελα να τα συνδυάσω», αναφέρει η νεαρή αθλήτρια.
Στην πισίνα αποφάσισε να πάει μόνη της και ξεκίνησε κατευθείαν από την καλλιτεχνική κολύμβηση. Είναι μαθήτρια της Γ’ Λυκείου στον Βόλο, ωστόσο έχει πάρει το άνευ της εισαγωγής στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα χάρη στην τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης με την Εθνική στο κόμπο (Ιούλιος 2022). Βρίσκεται στην Αθήνα και δεν μπορεί να παρακολουθεί δια ζώσης τα μαθήματα λόγω των πολλών υποχρεώσεων στο άθλημα το οποίο υπηρετεί. «Το σχολείο μου με βοηθάει πολύ με τις απουσίες, μιας και στην Αθήνα μένω για αρκετούς μήνες και στον Βόλο για μία με δύο εβδομάδες» λέει στο KoeMAG η Ζωή Καράγγελου.
«Θέλω να καταφέρω να σπουδάσω σε κάποιο τμήμα ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο, γιατί μου αρέσει ο τομέας αυτός και θεωρώ ότι είναι κάτι που μου βγαίνει και μου δίνει κίνητρο. Είμαι μικρή ακόμα για να γνωρίζω τι θέλω στο μέλλον, αλλά τα καλύτερα έρχονται πιστεύω».
Η Ζωή Καράγγελου ξεκίνησε στον ΝΟΒΑ με προπονητή τον Κυριάκο Τάσσιο, αλλά μετά από ένα διάστημα την ανέλαβε προπονητικά η Δήμητρα Ζαντερίου και η Εβίτα Κωφίδη. Μετά από λίγα χρόνια ήρθε στον Βόλο η Ναταλία Τσερνέσκα (πρώην ομοσπονδιακή τεχνικός) και έκτοτε είναι μαζί της έχοντας πολλά όνειρα.
Στέλεχος της Εθνικής είναι ουσιαστικά από την Α’ Γυμνασίου όταν το 2019 ήταν μέλος στο Μεσογειακό Κύπελλο της Γενεύης. Μετά ακολούθησε το Ευρωπαϊκό της Βουδαπέστης το 2021 με τις γυναίκες και το Παγκόσμιο του 2022 (2η και 4η θέση αντίστοιχα στο κόμπο).
«Πολύ καλές εμφανίσεις είχαμε κάνει και με την ομάδα των νεανίδων σε Αλικάντε και Κεμπέκ, όπου στην Ισπανία είχαμε βγει τρίτες στο κόμπο και στο highlight και στον Καναδά ήμασταν τρίτες στο highlight» εξηγεί η 18χρονη αθλήτρια.
Αναφορικά με τα όνειρά της η Ζωή Καράγγελου δηλώνει:
«Σίγουρα τα όνειρά μου δεν έχουν …ταβάνι. Πάντα έχω ως στόχο το κάτι παραπάνω και ονειρεύομαι πολλά πράγματα για τον εαυτό μου. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος που να μην ονειρεύεται το καλύτερο για εκείνον. Το καλύτερο για μένα θεωρώ πως είναι να πάρω τη μεγαλύτερη διάκριση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Φουκουόκα φέτος το καλοκαίρι. Αυτό έχω ως κυρίαρχο στόχο, αλλά φυσικά να μπορέσω να κάνω κάτι μεγάλο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2024».
Δεν έχει τύχει να πάει στο Παρίσι, ωστόσο όπως τονίζει η ίδια εύχεται να μπορέσει να το κάνει το 2024 με την Εθνική ομάδα.
«Η Εθνική ομάδα έχει τις δυνατότητες να πάει στη Γαλλία. Κάθε μέρα δουλεύουμε 9 ώρες κι έχουμε αυτό το όνειρο. Στόχος μας είναι η πρόκριση που θα διεκδικήσουμε στη Ντόχα τον Φεβρουάριο του 2024 για το τελικό εισιτήριο στο Παρίσι. Οι κανονισμοί έχουν αλλάξει ριζικά και σίγουρα υπάρχει μια… ανοικτή πόρτα για κάθε αθλητή αφού με τους νέους κανόνες φαίνεται ξεκάθαρα ποιος είναι ο καλός και σωστός αθλητής».
Η Ζωή Καράγγελου πιστεύει πως οι βαθμολογίες θα είναι διαφορετικές σε σχέση με το παρελθόν, όσον αφορά τη δυσκολία, το καλλιτεχνικό κομμάτι και την εμφάνιση. «Είναι μια ευκαιρία για τον κάθε αθλητή να δείξει τι μπορεί να κάνει και μέσα από αυτά να μπορέσει να πάρει τη διάκριση που του αξίζει» αποφαίνεται.
Αναμφίβολα μια νεαρή αθλήτρια όπως η Ζωή έχει και πρότυπα, με την ίδια να σημειώνει στο KoeMAG πως η Ευαγγελία Πλατανιώτη είναι το δικό της. «Κάνουμε μαζί προπόνηση και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Την εκτιμάω και έχει δείξει πολύ φορές ότι με το πείσμα και τη θέλησή της μπορεί να κατακτήσει αυτό που θέλει και διατηρώ κι εγώ τον ίδιο δρόμο. Να έχω δηλαδή το ίδιο πείσμα και την ίδια θέληση με την ελπίδα να πάρω κι εγώ ένα παγκόσμιο μετάλλιο κάποια στιγμή».
Η Ελλάδα σύμφωνα με τη 18χρονη αθλήτρια έχει ταλέντα και εκτιμά πως στον Βόλο η δουλειά που γίνεται είναι πολύ καλή. «Εγώ στον ΝΟΒΑ δεν έχω σταματήσει ποτέ να προπονούμαι σκληρά κι έχω και όνειρα γι’ αυτήν την ομάδα», τονίζει. Η προπόνηση που κάνει η Ζωή μαζί με την Εθνική ομάδα είναι πολύωρη και σίγουρα δεν είναι εύκολη, αλλά όταν μπαίνουν υψηλοί στόχοι πρέπει να υλοποιούνται μέσω της σκληρής προσπάθειας.
Οι συμμαθητές στον Βόλο είναι περήφανοι κι ενθουσιασμένοι με την Ζωή όταν πηγαίνει στη γενέτειρά της. «Έχει τύχει φίλη μου να μου πει ότι αν πάω στο Παρίσι θα έρθει να με δει. «Είμαι πολύ περήφανη για σένα» μου τόνισε. Μακάρι να έχουν όλοι τέτοιους συμμαθητές και φίλους» εξομολογείται η νεαρή.
Οι γονείς της είναι περήφανοι για εκείνη και μπορεί να στεναχωριούνται που είναι μακριά από αυτούς τόσο καιρό, αλλά είναι πολύ χαρούμενοι για αυτό που κάνει και εκπροσωπεί, την Ελλάδα στο εξωτερικό. Η Ζωή είναι περίπου τρία χρόνια στην Αθήνα. Όπως λέει «το σπίτι της είναι μακριά», αλλά έχει όνειρα για να φτιάξει μια ωραία καριέρα οπότε οι θυσίες επιβάλλονται. Εξάλλου «ο Βόλος θα είναι εκεί δεν φεύγει»!
Της αρέσει να ακούει μουσική όλων των ειδών και να βγαίνει έξω με τους φίλους της και να περνάει καλά. Σύμφωνα με την ίδια νιώθει καλά με άτομα που τη σέβονται, την εμπιστεύονται και ουσιαστικά είναι η οικία τους δεύτερο σπίτι για εκείνη.
Η Ζωή εκφράζει δημόσια ευχαριστώ σε όλους όσους τη στήριξαν.
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ τις προπονήτριές μου που καθημερινά με στηρίζουν και με κάνουν να πιστεύω ακόμη περισσότερο στον εαυτό μου και επίσης θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην οικογένεια μου που ακόμη και από μακρυά είναι δίπλα μου. Επίσης, μπορεί να μην βλέπω καθημερινά τους φίλους μου που έχω αφήσει πίσω, αλλά τους σκέφτομαι καθημερινά και θα είμαι πάντα δίπλα τους!»
Πηγή: KoeMAG