«Σκέφτηκα την αυτοκτονία…»
Ο Μάικλ Φελπς έχει κατακτήσει τα περισσότερα από κάθε άλλον μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, 28 συνολικά (23 χρυσά, τρία ασημένια και δύο χάλκινα) από την Αθήνα το 2004, μέχρι το Ρίο ντε Τζανέιρο. Ωστόσο, η λάμψη της επιτυχίας στις πισίνες του κόσμου, δεν ήταν αρκετή για να προσφέρει μια ανάλογη λαμπρή ζωή στον 38χρονο σήμερα Αμερικανό από τη Βαλτιμόρη.
Ο Μάικλ Φελπς ήταν το κεντρικό πρόσωπο στο Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Φόρουμ #WOBI, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη (15/11) στη Μαδρίτη. Στο περιθώριο των εργασιών ο Φελπς μίλησε για τα προβλήματα ψυχική υγείας που αντιμετώπισε στη διάρκεια της αθλητικής καριέρας του, τονίζοντας πως έφθασε μέχρι τη σκέψη της αυτοκτονίας.
«Όταν ήμουν παιδί έκανα προπονήσεις με αθλητές κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερους από εμένα. Ήταν περίεργο, αλλά μου άρεσε να το κάνω. Πάντα μου άρεσε η κολύμβηση, αν και αυτό είναι ένα πολύ μοναχικό άθλημα. Δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε μεταξύ μας αν και δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τις λέξεις "δεν μπορώ"», είπε ο Φελπς, με τα προβλήματα με την κατάθλιψη να εμφανίζονται για πρώτη φορά το 2004, σε ηλικία 19 ετών.
Ο Φελπς θυμάται: «Εκείνη τη χρονιά είχα ήδη εποχική κατάθλιψη. Μετά, το 2014, είχα τη δεύτερη κατάθλιψη. Δεν ήθελα να ζήσω. Δεν έτρωγα, δεν έπινα, πήγα σε κέντρο αποθεραπείας. Πάλευα για τη ζωή μου περισσότερο από όσο μπορούσαν να φανταστούν οι άνθρωποι. Σκέφτηκα επίσης την αυτοκτονία και θέλω να βοηθήσω αυτούς τους ανθρώπους. Υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ. Η συζήτηση για αυτά τα θέματα έσωσε τη ζωή μου.
Θέλω να κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθήσω τους ανθρώπους που περνούν δύσκολα. Θέλω να υπενθυμίσω στους ανθρώπους ότι δεν είναι μόνοι. Το κίνητρό του εκτός αγώνων είναι ακόμα πιο δυνατό από ό,τι όταν κολυμπούσα»
Ο Φελπς πιστεύει ότι θα τον θυμούνται περισσότερο για τα μηνύματά του, παρά για όσα πέτυχε στο νερό: «Νομίζω ότι θα με θυμούνται για την πορεία μου μετά τον αθλητισμό, παρά για τα μετάλλια, τα οποία είναι απίστευτα, αλλά η ουσία δεν είναι αυτά. Θέλω να βοηθήσω ανθρώπους που περνούν δύσκολα. Θέλω να σώσω ζωές. Στον κόσμο του αθλητισμού υπήρξαν πολλοί που αμφισβήτησαν τα πάντα, τους στόχους μου. Αλλά στην πραγματικότητα ήταν κάτι που ήταν διαχειρίσιμο.
Ο κόσμος πίστευε ότι το να κερδίσω ένα χρυσό μετάλλιο ήταν αδύνατο και κέρδισα 28. Θέλω να μάθω στα παιδιά ότι ανεξάρτητα από το τι επιδιώκουν, είναι πάντα δυνατό να το πετύχουν. Δεν μπορούμε να πετάξουμε, αλλά μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Ας μην φοβόμαστε να επιδιώξουμε τους στόχους ή τους στόχους μας».