Η Ζωή ανοίγει τα φτερά της

«Άσε τα όνειρά σου να γίνουν τα φτερά σου». Μ’ αυτή τη φράση συνόδευσε η Ζωή Καράγγελου την ανάρτησή της μετά την τελευταία της μεγάλη επιτυχία να κατακτήσει δύο χρυσά στο σόλο, τεχνικό και ελεύθερο, στο Εθνικό πρωτάθλημα Καλλιτεχνικής Κολύμβησης OPEN πριν έναν μήνα, κλέβοντας την παράσταση.

Αυτή η διπλή επιτυχία, που συνοδεύτηκε από πολύ μεγάλες βαθμολογίες, που τη φέρνουν μάλιστα στη δεύτερη θέση στον κόσμο πίσω από μία Γιαπωνέζα αθλήτρια, αποδεικνύουν ότι η 18χρονη Βολιώτισσα (σ.σ. γεννημένη στις 11/3/2005) έχει πλέον χαράξει μία πολύ ανοδική πορεία με συνεχόμενα μετάλλια και διακρίσεις, που η ίδια θέλει να ολοκληρωθεί με μία πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024, που είναι και το μεγάλο της όνειρο.
Αυτή τη στιγμή στην ηλικία της η νεαρή πρωταθλήτρια, που τελείωσε φέτος τη Γ’ Λυκείου και έχει το ελεύθερο λόγω των αθλητικών της επιτυχιών να σπουδάσει σε όποια σχολή θέλει (σ.σ. επιθυμία της να φοιτήσει σε σχολή Ψυχολογίας), είναι σίγουρα η καλύτερη συγχρονίστρια στην Ελλάδα. Επιδίωξή της είναι με ανάλογη δουλειά να διεκδικήσει μεγάλες επιτυχίες στις τρεις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις που θα πάρει μέρος μέσα στο καλοκαίρι με την Εθνική Ελλάδος.
Αυτές είναι το Ευρωπαϊκό ανδρών-γυναικών της Πολωνίας μέσα στον Ιούνιο, το Παγκόσμιο ανδρών-γυναικών της Φουκουόκα τον Ιούλιο και το Ευρωπαϊκό Εφήβων-Νεανίδων στην Πορτογαλία τον Αύγουστο, θέλοντας να δώσει συνέχεια στα μετάλλια που πήρε σε πρωταθλήματα εκτός συνόρων την τελευταία διετία και που έφεραν και τη βράβευσή της φέτος τον Ιανουάριο από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.
Συγκεκριμένα, το ασημένιο στο combo το 2021 στο Ευρωπαϊκό της Βουδαπέστης, το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό της Ρώμης στο ίδιο αγώνισμα τον Αύγουστο του 2022 (και τα δύο στην κατηγορία γυναικών) και το χάλκινο στο highlight και το combo τον Ιούλιο του 2022 στο Αλικάντε της Ισπανίας στην κατηγορία των νεανίδων. Σ’ αυτήν την κατηγορία έχει κατακτήσει με την Εθνική και το χάλκινο στο highlight στο Παγκόσμιο του Κεμπέκ στον Καναδά.
Αυτά αποτελούν τέσσερα από τα πλέον σημαντικά της μετάλλια σε σύνολο άνω των εκατό που έχει έως τώρα σε συγχρονισμένη κολύμβηση κατά κύριο λόγο, αλλά και στην κλασική κολύμβηση, που έκανε παράλληλα έως 12 ετών, ενώ φέτος εντός των συνόρων έχει φορέσει στο στήθος της πέντε χρυσά και ένα χάλκινο στις νεάνιδες και δύο χρυσά και τέσσερα ασημένια στην κατηγορία γυναικών (όπεν).
Η Ζωή Καράγγελου μίλησε με αφορμή και τις μεγάλες της επιτυχίες και την πίστη της για νέες, δηλώνοντας ότι βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση και τονίζοντας ότι δεν πρόκειται να χάσει τη φόρμα της. Αναλυτικά:

Ζωή, πιστεύεις ότι φέτος κατάφερες με τις συνεχόμενες επιτυχίες σου να κάνεις πολύ περισσότερο γνωστό το όνομά σου στον χώρο του ελληνικού αθλητισμού;
«Πιστεύω ότι απέκτησα κι εγώ ένα όνομα με τις θέσεις που πήρα και στα χειμερινά και στα καλοκαιρινά πρωταθλήματα. Κάθε χρόνο είχα επιτυχίες και ατομικά και με την Εθνική Ελλάδος και με τον σύλλογό μου. Η φετινή χρονιά πάντως μέχρι στιγμής αποτελεί μία μεγάλη επιτυχία από μόνη της και ελπίζω να έχω κι άλλες στα πρωταθλήματα που έρχονται».

Η τελευταία σου επιτυχία στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ήταν δύο χρυσά στο σόλο, που ήρθαν και με μεγάλη βαθμολογική διαφορά. Αυτό είναι κάτι ιδιαίτερο για σένα;
«Σίγουρα η μεγάλη διαφορά που είχα, είναι κάτι ξεχωριστό και μου δίνει μεγαλύτερο κίνητρο να συνεχίσω να το κάνω. Μάλιστα, μ’ αυτές τις βαθμολογίες είμαι δεύτερη στον κόσμο μέχρι στιγμής».

Πόσο σε έχει βοηθήσει ο σύλλογός σου σε όλη αυτήν την πορεία;
«Για μένα ο ΝΟΒΑ είναι το δεύτερο μου σπίτι και με έχει στηρίξει από την πρώτη στιγμή που πήγα. Αρχικά στα οκτώ μου χρόνια είχα προπονητή τον κ. Κυριάκο Τάσιο, που μου έδωσε τις πρώτες βάσεις έως την Α’ Γυμνασίου.
Μετά μας ανέλαβε η κ. Δήμητρα Ζαντερίου και η Εβίτα Κωφίδη, την οποία είχα ζήσει ως συναθλήτρια και έχουμε καλές σχέσεις μέχρι και σήμερα. Επειτα το 2021 ήρθε η κ. Ναταλία Τσερνέσκα και την έχω προπονήτρια ως τώρα. Μπορώ να πω ότι η βοήθειά της είναι πολύτιμη, γιατί ήταν για πολλά χρόνια στην Εθνική ομάδα και την είχα ζήσει εκεί προηγουμένως. Με έχει βοηθήσει σε πολλά πράγματα που έχω κάνει μέχρι σήμερα και συνεχίζω να κάνω.
Σίγουρα στην προπόνηση με βοηθά να γίνομαι καλύτερη ως αθλήτρια και στο τεχνικό κομμάτι. Και στο θέμα ψυχολογίας μπορεί να αισθανθώ κάπως άβολα. Εκείνη με ψυχολογεί και προσπαθεί να με βοηθήσει ουσιαστικά, λέγοντάς μου ότι θα παρουσιάσω αυτό που κάνω και στην προπόνηση, απλώς πρέπει να το κάνω λίγο καλύτερα, γιατί είμαστε σε αγώνες. Με βοηθά να είμαι στη στιγμή κι όχι στο τι νιώθω».

Αυτό που συνήθως ακούς μετά τους αγώνες από τις προπονήτριές σου ποιο είναι;
«Θα μας πουν μπράβο, θα μας αναφέρουν τα λάθη μας, αλλά αυτό που θα μου τονίσουν είναι «συνεχίζουμε, πάμε παρακάτω, έχουμε άλλους στόχους, άλλα όνειρα. Πάμε παρακάτω, το έχουμε». Αυτό μου το λένε, ακόμη κι αν δεν έχει πάει κάτι καλά».

Θεωρείς ότι η προπόνηση με την Εθνική σου δίνει κάποια διαφορετικά στοιχεία;
«Στην Εθνική σίγουρα κάνω πιο δύσκολη προπόνηση απ’ ό,τι κάνω στον Βόλο, γιατί είναι και άλλοι οι στόχοι που έχουμε. Στην Εθνική ομάδα εκπροσωπώ την Ελλάδα και δεν εκπροσωπώ απλώς έναν σύλλογο. Τώρα, έχουμε άλλους στόχους, Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Είναι σίγουρα μεγάλες διοργανώσεις, οι οποίες θα μας αποφέρουν πολλά οφέλη.
Εμείς παλεύουμε κάθε αγώνα. Το Πανευρωπαϊκό της Πολωνίας (σ.σ. στην πόλη Όσβιετσιμ) θα έχει αρκετά οφέλη για το Παγκόσμιο, γιατί ουσιαστικά θα είναι οι πρώτοι αγώνες της χρονιάς με την Εθνική. Είμαστε ουσιαστικά η ίδια ομάδα με πέρσι και έχουν μπει και κάποιες μικρότερες αθλήτριες».

Μέχρι στιγμής και κάνοντας έναν απολογισμό από τότε που ξεκίνησες, έχει μετανιώσει για κάτι; Αξιζε όλο αυτό που έχεις κάνει;
«Σίγουρα άξιζε, γιατί όταν πρωτοξεκίνησα, δεν φανταζόμουν ότι θα φτάσω ποτέ σ’ αυτό το σημείο. Όσο μεγαλύτερες προσπάθειες έκανα, τόσο έφτανα σ’ αυτά που ήθελα. Κι αυτό συμβαίνει και τώρα. Δεν μετανιώνω για την πορεία που έχω χαράξει και θέλω σίγουρα να τη συνεχίσω και να κάνω μία διεθνή καριέρα σ’ αυτό το άθλημα. Μπορεί αυτή η πορεία να ήταν ορισμένες φορές δύσκολη, αλλά ανταμείβεται με κάτι καλό στο τέλος».

Δεν σε ενοχλεί που στερείσαι πράγματα που κάνουν άλλα παιδιά της ηλικίας σου;
«Δε με ενοχλεί καθόλου, γιατί έχω ταξιδέψει σε τόσες χώρες και έχω αποκτήσει άλλες εμπειρίες που άλλα παιδιά της ηλικίας μου δεν έχουν. Σίγουρα θα ήθελα να έχω ζήσει την παιδική και την εφηβική μου ηλικία αλλιώς, όμως μ’ αρέσει περισσότερο αυτό που κάνω τώρα, γιατί το ζω καλύτερα. Κανένας αθλητής ή αθλήτρια δεν παρατά τα όνειρά του και αυτά που έχει σκοπό να πετύχει».

Πώς βλέπεις τις αντοχές σου;
«Μια χαρά τις βλέπω. Είμαι σε φόρμα και ελπίζω για το καλύτερο αυτό το καλοκαίρι. Πάντα θα είμαι σε φόρμα και πιστεύω ότι δεν θα τη χάσω».

Βάσει εμφανίσεων και διακρίσεων είσαι η καλύτερη συγχρονίστρια στην ηλικιακή κατηγορία των νεανίδων;
«Τα τελευταία χρόνια βρίσκομαι πάντα στο βάθρο και αυτό είναι αποτέλεσμα της πολύ καλής δουλειάς που κάνω. Για αυτό και τις τρεις τελευταίες χρονιές έχω κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο όσον αφορά το σόλο, τεχνικό και ελεύθερο».

Θεωρείς ότι πλέον υπάρχει μεγαλύτερη αντικειμενικότητα στη βαθμολόγηση των αθλητριών;
«Υπάρχει η λεγόμενη coach card, στην οποία ο προπονητής ή η προπονήτρια καλείται να γράψει τα στοιχεία που θα εκτελέσει η αθλήτρια στο πρόγραμμά της και ουσιαστικά ο αθλητής θα πρέπει να ακολουθήσει κατά γράμμα αυτό που γράφεται, γιατί αλλιώς θα είναι ένα φάουλ, που σημαίνει απώλεια βαθμών. Αν η αθλήτρια κάνει την εκτέλεση ακριβώς, παίρνει και την αντίστοιχη βαθμολογία μαζί με την καλλιτεχνική εντύπωση που θα δοθεί.
Βέβαια, αυτοσχεδιασμός δεν υπάρχει πλέον με την coach card. Με όλο αυτό το καινούργιο σύστημα πάντως τα πράγματα έχουν γίνει πιο δίκαια και ανοίγουν περισσότερες πόρτες για κάθε αθλήτρια ανεξαρτήτως εθνικότητας».

Οι γονείς σου πώς αντιδρούν στις επιτυχίες σου;
«Και οι δύο οι γονείς μου είναι πολύ περήφανοι για μένα γενικά και με στηρίζουν από το πρώτο λεπτό που έχω κάνει αυτόν τον μεγάλο αγώνα. Όσον αφορά τις αντιδράσεις τους χαίρονται και εκφράζουν την υπερηφάνειά τους στην κάθε μου επιτυχία».

Από δω και πέρα ποιος είναι ο μεγάλος στόχος;
«Σίγουρα στόχος είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες και θα μάθουμε από τον Σεπτέμβρη και μετά ποιες αθλήτριες θα καταφέρουν να πραγματοποιήσουν αυτό το όνειρο. Τον Φεβρουάριο στην Ντόχα θα είναι οι τελευταίοι αγώνες πρόκρισης με αθλητές απ’ όλον τον κόσμο.
Ο αρχικός στόχος είναι να τα πάμε όσο το δυνατόν καλύτερα στους φετινούς αγώνες και μετά, αν τύχει και πάω στους Ολυμπιακούς, η κατάκτηση της καλύτερης θέσης εκεί. Αυτό είναι το όνειρό μου, να βρεθώ κι εγώ με τη σειρά μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να έχω μία διεθνή καριέρα, συνεχίζοντας αυτό που έχω χτίσει μέχρι στιγμής όσο πάει».

Ποιους ανθρώπους θα ήθελες να ευχαριστήσεις που ήταν σημαντική η στήριξή τους μέχρι στιγμής;
«Οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ στην οικογένειά μου, γιατί από την αρχή με στηρίζει, και στη μητέρα μου και στον πατέρα μου εξίσου, αλλά και στον αδερφό μου, γιατί μπορεί να μη μιλάμε κάθε μέρα, αλλά νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον.
Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους προπονητές που είχα και στον ΝΟΒΑ και στην Εθνική, αλλά και στις συναθλήτριες και στους συναθλητές μου, με τους οποίους είμαστε μία μεγάλη οικογένεια.
Ακόμη, επειδή ήταν πολύ σημαντικό ότι με βοήθησε στο θέμα των απουσιών το σχολείο μου, καθώς κάνω εννιά ώρες προπόνηση τη μέρα και λείπω πολύ καιρό στην Αθήνα, θέλω να ευχαριστήσω τους καθηγητές μου και τον διευθυντή του 7ου Γενικού Λυκείου, κ. Βασίλη Μήτσια.
Τέλος, θέλω να πω κάτι για τους φίλους μου, ότι μπορεί να είμαι χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου, αλλά τους σκέφτομαι».

ΠΗΓΗ: ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ