Ένας μεγάλος νικητής της ζωής
Ένας από τους µεγάλους νικητές της κατηγορίας Masters στο Ευρωπαϊκό πρωτάθληµα που διεξήχθη το περασµένο καλοκαίρι στην Ρώµη ήταν ο Θοδωρής Κατσαρός.
Κέρδισε δύο µετάλλια και πήρε µία τέταρτη θέση στην ηλικιακή κατηγορία 65 – 69
Ένας μεγάλος νικητής της ζωής
Η ιστορία του είναι συγκλονιστική, καθώς πρόκειται για έναν µεταµοσχευµένο αθλητή που παρά τις δυσκολίες, την ταλαιπωρία και τη ψυχολογική κατάπτωση, επανήλθε και σταδιακά έφτασε ξανά στην κορυφή κερδίζοντας κάτι πολύ παραπάνω από ένα απλό µετάλλιο.
Ας πάρουµε όµως τα πράγµατα από την αρχή. Ο Θοδωρής Κατσαρός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 και ξεκίνησε την ενασχόλησή του αρχικά µε την κολύµβηση καθώς πήγαινε κάθε χρόνο στην Ιτέα για διακοπές, κολυµπώντας µε τον ΝΟ Ιτέας στη θάλασσα.
Στη συνέχεια, ασχολήθηκε διοικητικά µε τον σύλλογο από όλα τα πόστα, ως µέλος, έφορος, αντιπρόεδρος και πρόεδρος.
Πλέον εξωδιοικητικά βρίσκεται στην κατηγορία των Masters, ενώ υπήρξε τόσο κολυµβητής όσο και πολίστας.
Στο πόλο έφτασε µέχρι την Β’ Κατηγορία, ενώ στο κολύµπι το αγώνισµά του ήταν το ύπτιο. Μετείχε σε όλα τα πρωταθλήµατα και όταν ήταν στην κατηγορία νέων είχε φτάσει στο επίπεδο Εθνικής οµάδας, στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Σήµερα, ο Θοδωρής ασχολείται µε τα Masters, τα οποία χαρακτηρίζει ως νοοτροπία ζωής. Κολυµπά µε το σκουφάκι του ΝΟ Ιτέας και πρόσφατα, στο ευρωπαϊκό πρωτάθληµα της Ρώµης, στην κατηγορία 65-69 κατέκτησε δύο µετάλλια και µία τέταρτη θέση.
Χρυσό στα 50µ. ύπτιο και το ασηµένιο στα 100µ. ύπτιο ενώ κολύµπησε και στον τελικό των 50µ. πεταλούδας, όπου κατέλαβε την 4η θέση και κατέγραψε πανελλήνιο ρεκόρ κατηγορίας.
Προπονείται σήµερα στην Αθήνα, στο Ίδρυµα Σταύρος Νιάρχος µε προπονήτρια την Χριστίνα Μαγγανά, επί σειρά ετών πρωταθλήτρια στην κολύµβηση και αδελφή του σπουδαίου κολυµβητή ∆ηµήτρη.
Ο Θοδωρής το 2014 έκανε µια επέµβαση και λόγω µιας ιατρικής αστοχίας, καταστράφηκε το ένα του νεφρό. Έτσι, µετά από δύο ολόκληρα χρόνια στην αιµοκάθαρση και µην έχοντας σταµατήσει ποτέ να κολυµπά στο διάστηµα αυτό, υποβλήθηκε σε µεταµόσχευση νεφρού στο Αµιέν της Γαλλίας.
Η ζωή του όπως τονίζει πήρε άλλη τροπή µε την εξέλιξη αυτή και αναθεώρησε ολοκληρωτικά το νόηµά της. Στο διάστηµα αυτό, ξεκίνησε να προπονείται πάλι σε εντατικούς ρυθµούς και έφτασε στο σηµείο να ολοκληρώνει µεγάλες αποστάσεις κολυµπώντας χωρίς κανένα πρόβληµα.
Ο λόγος που δηµοσιοποίησε την περίπτωσή του ο Θοδωρής είναι το ότι αποτελεί ηθική υποχρέωση για τον ίδιο, προκειµένου να ευαισθητοποιήσει τον κόσµο αναφορικά µε την δωρεάν οργάνων.
Σηµειώνει άλλωστε χαρακτηριστικά ότι «όταν φεύγουμε από τη ζωή δεν έχουμε ανάγκη κανένα όργανο, τη στιγμή που τα όργανα αυτά θα μπορούσαν να δώσουν ζωή σε κάποιον συνάνθρωπό μας».
Το µήνυµα που θέλει να περάσει είναι ότι, το γεγονός πως κατάφερε να τερµατίσει πρώτος ανάµεσα σε απόλυτα υγιείς αθλητές και Ολυµπιονίκες ή πρωταθλητές, καταδεικνύει ότι κανένας δεν θα πρέπει ποτέ να τα παρατά και φυσικά να είµαστε πάντοτε ευγνώµονες για όσα έχουµε στη ζωή και τα οποία δεν είναι δεδοµένα.
Ήταν τόσο µεγάλη η συγκίνησή του µετά τη µεγάλη του νίκη στη Ρώµη, που έκλαψε πολύ και στη συνέχεια, φύτεψε ένα δένδρο στη µνήµη της γυναίκας που αποτέλεσε τον δωρητή του νεφρού του και δότη ζωής για τον ίδιο.
Στο κίνηµα Masters το οποίο υπηρετεί, όπως λέει γίνεται σπουδαία προσπάθεια και θα ήταν πολύ όµορφο να δραστηριοποιούνταν όλοι οι πρώην αθλητές και πρωταθλητές, ανεξαρτήτως αποτελέσµατος.
Είναι µια γιορτή, η οποία όπως τονίζει σε κάνει ξανά παιδί για λίγες ηµέρες και σε γεµίζει ικανοποίηση και ζωή.
«Θα ήθελα να κάνω μια έκκληση σε όλα τα παιδιά που ήταν στο χώρο και έζησαν ένδοξες στιγμές, να επιστρέψουν και να ενεργοποιηθούν ξανά, όχι πλέον για το αποτέλεσμα καθ’αυτό, αλλά για την ευχαρίστηση και την εσωτερική γαλήνη που προσφέρει η κολύμβηση και ο αθλητισμός».
ΠΗΓΗ KOEMAG
