Έβαλα ένα λιθαράκι
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΤΟΥ koeMAG, για τον Τάκη Παναγάκο.
«Έβαλα ένα λιθαράκι
Λάκης Τσάντας και Τάκης Παναγάκος. Θρύλοι στον χώρο της ελληνικής διαιτησίας στην υδατοσφαίριση. Ο Λάκης απεβίωσε το 2015. Ο συνομήλικος Τάκης (γεννήθηκαν και οι δυο το 1935 και είχαν λίγους μήνες διαφορά) είναι εδώ και πρωταγωνιστεί στην επιχειρηματική ζωή του τόπου. Δεν ασχολείται με το πόλο. Δεν έχει ώρα ελεύθερη γιατί πρέπει να υπηρετήσει τα 200 καταστήματα αθλητικών ειδών που διατηρεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό και τους περίπου 1000 υπαλλήλους. Το έχει μαράζι που δεν έχει βρεθεί στην πισίνα τα τελευταία χρόνια. Χάρηκε όταν το koeMAG του ζήτησε να θυμηθεί μερικές ιστορικές στιγμές.
Ο Τάκης γεννήθηκε στον Κότρωνα της Μάνης. Πατέρας και μάνα γνήσιοι Μανιάτες. Στον πόλεμο, μόλις πέντε χρονών παιδί, έχασε τον πατέρα του που σκοτώθηκε στα βουνά της Αλβανίας. Ορφανός και φτωχός πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια. Η μάνα του τον έσωσε. Τον έστειλε στο Πολεμικό Ναυτικό. Εκεί ο Τάκης γνώρισε τον Λάκη Τσαντά και τον αείμνηστο πατριάρχη της ελληνικής υδατοσφαίρισης, τον Ανδρέα Γαρύφαλλο. Με τον Λάκη έγιναν αχώριστοι φίλοι. Αργότερα έγιναν συνέταιροι, ανταγωνιστές στο χώρο της διαιτησίας και της επιχειρηματικότητας, αλλά ποτέ δεν ξέχασε ο ένας τον άλλον. «Ήταν ένας ωραίος ανταγωνισμός. Μας έκανε και τους δύο καλύτερους, τόσο στην διαιτησία όσο και στη ζωή», λέει ο Τάκης μνημονεύοντας τον Λάκη Τσαντά. «Φτωχόπαιδα και εγώ και ο Λάκης. Έμενε στη Νίκαια σε μια καλύβα. Εγώ χωρίς πατέρα. Τα καταφέραμε».
Πως ξεκίνησε η ενασχόληση του Τάκη με την διαιτησία στο πόλο;
«Την δεκαετία του 50 στο Πολεμικό Ναυτικό ήμασταν πρωταγωνιστές στα αθλήματα του ναυτικού πεντάθλου, όπου εκεί κολυμπούσαμε, κωπηλατούσαμε, κάναμε στίβο, σκοποβολή και ανώμαλο δρόμο» λέει ο Παναγάκος και προσθέτει: «Άρχισαν τα ταξίδια στο εξωτερικό, κερδίζαμε, είχαμε διακρίσεις και φυσικά την καθολική αναγνώριση στην οικογένεια του ναυτικού. Όλοι μας ήξεραν και μας εκτιμούσαν. Από αθλητές γίναμε εκπαιδευτές. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι μάθαινα κολύμπι στους Αραβόπαιδες, μεταξύ των οποίων ήταν και ο αδερφός του μετέπειτα ηγέτη της Λιβύης, του Καντάφι. Εκεί γνωριστήκαμε με τον ανθυποπλοίαρχο Ανδρέα Γαρύφαλλο, μετέπειτα πατριάρχη του πόλο στην Ελλάδα. Ο Αντρέας μας αγάπησε, και εμένα και τον Λάκη. Μας οδήγησε την διαιτησία. Όλα ξεκίνησαν από τον Αντρέα».
Ο Τάκης Παναγάκος πραγματοποίησε σπουδαία καριέρα στο χώρο και βρέθηκε σε δύο ολυμπιακούς αγώνες. Το 1980 στην Μόσχα και το 1984 στο Λος Άντζελες.
Στο ναυτικό, πέρα από αθλητές και στη συνέχεια εκπαιδευτές και διαιτητές, ο Τάκης και ο Λάκης έγιναν και κομπάρσοι σε κινηματογραφικές ταινίες της εποχής. Συνέχεια βλέπουμε, ακόμη και σήμερα, την ταινία «η Αλίκη στο ναυτικό», με πρωταγωνίστρια την αξέχαστη Αλίκη Βουγιουκλάκη και τους αλησμόνητους Δημήτρη Παπαμιχαήλ και Λάμπρο Κωνσταντάρα. Δύσκολα διακρίνουμε, ακόμη κι εμείς οι ίδιοι, τον Τάκη και τον Λάκη. Ήταν κομπάρσοι σε αυτό το έργο. Ο Τάκης έδωσε το τηλεγράφημα της εξαφάνισης της Αλίκης στον Λάμπρο Κωνσταντάρα και στη συνέχεια της ταινίας παρέδωσε στον ίδιο τα χαμένα γυαλιά του. Ο Λάκης βρήκε την κρυμμένη Αλίκη στην βάρκα του πλοίου.
Πως ασχολήθηκαν οι ναύτες μας με τον κινηματογράφο;
«Ήταν φροντιστής ένας φίλος μας μέσα στο ναυτικό. «Ελάτε ρε να βγάλετε ένα μεροκάματο» μας είπε και μας έστειλε στον Φίνο (Φίνος Φιλμ). Έτσι ξεκινήσαμε. Μας άρεσε».
Ο Τάκης, εκτός από διαιτητής, είχε και έναν άλλο ρόλο στην ελληνική υδατοσφαίριση. Την δεκαετία του 60 δημιούργησε, σαν παίκτης και στη συνέχεια σαν προπονητής, τμήμα υδατοσφαίρισης ανδρών στην ΑΕΚ. Ναι, η ΑΕΚ δεν εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια στο πόλο. Υπήρχε από την δεκαετία του 60 με δημιουργό τον Τάκη Παναγάκο.
«Είχα τότε έναν μεγάλο παράγοντα κοντά μου, τον Γκούμα. Ανέβασα την ομάδα δύο κατηγορίες. Η συνέχεια βέβαια δεν ήταν ανάλογη για το συγκεκριμένο τμήμα», λέει ο Τάκης στο koeMAG.
Όλες οι μεγάλες προσωπικότητες του αθλήματος ήταν γνωστοί και συνεργάτες του Τάκη. Τους θυμάται όλους.
«Το νούμερο ένα στον χώρο λέγεται Ανδρέας Γαρύφαλλος. Δεν ξεχνιέται. Ήταν κορυφή. Ο πατριάρχης μας. Είχε τον τρόπο του ο Αντρέας. Δεν βοηθούσε μόνο τους Εθνικούς, τους ανθρώπους της ομάδας του, αλλά τους πάντες. Όλοι έτρεχαν δίπλα του για βοήθεια. Έδινε χρήματα σε φτωχόπαιδα».
«Σωτήρης Σταθάκης. Μεγάλος παίκτης. Κοντά του και ο Κυριάκος Γιαννόπουλος, ο νυν πρόεδρος της ομοσπονδίας. Από καλές οικογένειες και οι δύο».
«Ο Σπύρος Καπράλος; Ο πρόεδρος της ΕΟΕ σήμερα; Παιδί πλούσιας οικογένειας. Ένας αριστοκράτης. Ένας μάγκας που του άρεσε η παρέα του πόλο. Αξιόλογος άνθρωπος και μορφωμένος».
«Έμαθα ότι ο Γιωργάκης ο Μαυρωτάς είναι γενικός γραμματέας αθλητισμού. Χρυσό παιδί. Μικρός το δέμας, μεγάλος σαν προσωπικότητα. Μεγάλη μορφή ο Γιωργάκης».
«Στην διαιτησία δεν ξεχνάω δύο ανθρώπους, τον Αντρέα Καλομοίρη, που σήμερα είναι 100 ετών και ο όποιος δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Ήταν ακριβοδίκαιος. Πολύτιμος άνθρωπος. Επίσης ο Δημήτρης ο Διαθεσόπουλος, ήταν πολύ υποστηρικτικός σαν πρόεδρος στη διεθνή σκηνή. Δεν θα ξεχάσω μια φορά που χρειάστηκε ένα καΐκι για να τον φυγαδεύσουμε το πέλαγος και να φύγει από τους Χιώτες που πήγαν να τον λιντσάρουν. Αξέχαστη αυτή η σκηνή».
Ο Τάκης, πέρα από τα πολλά μαγαζιά και τους εκατοντάδες υπαλλήλους, δημιούργησε μια οικογένεια στην ζωή του. Έχει δύο κόρες, την Αλεξάνδρα και την Ουρανία και έναν γιο, τον Δημήτρη.
«Δυστυχώς έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά και δεν πηγαίνω στο κολυμβητήριο να δω αγώνες πόλο. Το θέλω πολύ. Μου λείπει. Νιώθω όμως υπερήφανος για τις επιτυχίες του αθλήματος, τις οποίες βλέπω από την τηλεόραση και διαβάζω στις εφημερίδες και στις ιστοσελίδες. Πιστεύω ότι έβαλα και εγώ ένα λιθαράκι σ’ αυτή την εξέλιξη του αθλήματος» καταλήγει ο Τάκης, που ήταν Ολυμπιακός στα φίλαθλα αισθήματά του. «Το ήξεραν όλοι ότι είμαι Ολυμπιακός. Πάντα ο Αντρέας Γαρύφαλλος μου έκλεινε το μάτι και μου έλεγε: «Όχι όλα κόκκινα Τάκη, πρόσεξε».
ΠΗΓΗ koeMAG
pisina.net